ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές |
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε. |
Εμπαιγμού
και λιτότητας… συνέχεια
Ανακοινώθηκε
η εισοδηματική πολιτική
Οι γελοίες «αυξήσεις»
επιτέλους ανακοινώθηκαν.
Η νέα κυβέρνηση της «ήπιας προσαρμογής»,
ακολουθώντας το σημιτικό δόγμα, «ψίχουλα,
σκληρή λιτότητα κοινωνική ανέχεια και
υποσχέσεις για τους εργαζόμενους»,
πρόσφερε το υπερβολικό ποσό των
50 λεπτών σε
κάθε εκπαιδευτικό, κάθε μέρα και για όλο
το χρόνο!! Η κυβέρνηση μπορεί να δικαιολογεί
τις ανύπαρκτες παροχές, λέγοντας πως «εξαντλήσαμε
τα περιθώρια που υπάρχουν στην οικονομία»,
όμως το βέβαιο είναι πως εξαντλήθηκε η αντοχή και η ανοχή των
εργαζομένων.
Η κυβέρνηση μπορεί να λέει ότι οι
ονομαστικές αυξήσεις 3,6% στους βασικούς
μισθούς είναι μεγαλύτερες από τον
πληθωρισμό, που έχει ανακοινώσει για το 2004
στο ύψος του 2,9%, όμως αυτή
δεν είναι η αλήθεια. Ο πραγματικός
πληθωρισμός είναι πολύ ψηλότερος
και το
καταλαβαίνει πολύ καλά ο κάθε εργαζόμενος
που βλέπει την
εφιαλτική ακρίβεια να καλπάζει σ’
όλους τους τομείς.
Οι αυξήσεις είναι
πολύ μικρότερες
και από το 3,6% που ανακοινώθηκε!!!!
Όμως ακόμα κι αυτές οι
ονομαστικές αυξήσεις είναι στην
πραγματικότητα πολύ μικρότερες, αφού υπολογίζονται
μόνο στο βασικό μισθό κι όχι στο σύνολο των
αποδοχών μας. Αυτή τη λογική
σταδιακής μείωσης των
μισθών, υπηρετούν τα διάφορα επιδόματα που
διαμορφώνουν τις μεικτές αποδοχές μας.
Ακόμα κι αυτά τα ψίχουλα του 3,6% δεν
υπολογίζονται και δεν αναπροσαρμόζουν τα
επιδόματα, με αποτέλεσμα οι αυξήσεις
να είναι πολύ μικρότερες. Σύμφωνα με
τα επίσημα στοιχεία στον
πρωτοδιόριστο εκπαιδευτικό η ονομαστική
αύξηση θα είναι μόνο 29 ευρώ ( από 808 ο
βασικός μισθός θα διαμορφωθεί στα 837 ευρώ)
δηλαδή αύξηση 2,55%.
Όμως κι αυτή δεν είναι όλη η αλήθεια, αφού
ήδη η κυβέρνηση προχώρησε με το φορολογικό
νόμο σε μείωση του μισθού μας που
κυμαίνεται από 10 έως και 40 ευρώ κάθε μήνα.
Αυτό προκύπτει από το συνδυασμό
τριών φορολογικών
μέτρων που είναι: α) η μη
τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας β)
η μετακύληση 400 ευρώ από το δεύτερο
φορολογικό κλιμάκιο στα επόμενα τρίτο και
πέμπτο γ) η μείωση της έκπτωσης του
παρακρατούμενου φόρου από 2,5% στο 1,5% .
Όλες αυτές οι ρυθμίσεις, μαζί με την
αύξηση κατά 2% από τον Ιούλιο του 2004 των
κρατήσεων για το ΤΕΑΔΥ, τη μη καταβολή του
επιδόματος των 176 ευρώ, διαμορφώνουν
τους μισθούς πείνας των εκπαιδευτικών.
Είναι σίγουρο πως σ’
αρκετές περιπτώσεις θα υπάρχει και
ονομαστική μείωση!!!, γιατί για πραγματική
αύξηση δε γίνεται λόγος.
Σκληρή λιτότητα, αυξήσεις ντροπής,
περικοπές για όλους;
Μα φυσικά
όχι!!
Στην άλλη πλευρά, η κυβέρνηση προσφέρει
στους «δύστυχους και φτωχούς» βιομηχάνους,
επιχειρηματίες και διευθυντικά τρωκτικά…
την αμέριστη στήριξη της και κάθε
φορολογική και αναπτυξιακή βοήθεια,
μεγαλώνοντας το τεράστιο κομμάτι που
καρπώνονται από την «εθνική πίτα».
Μήπως όμως
ήταν επιβεβλημένη η σκληρή λιτότητα;
Τους άσχημους οικονομικούς δείκτες τους δημιουργούν και τους χρησιμοποιούν κάθε φορά που θέλουν να πάρουν κι άλλα μέτρα για να περιορίσουν το μισθολογικό κόστος, τις κοινωνικές ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το έλλειμμα και το δημοσιονομικό χρέος δε το δημιούργησαν τα ψίχουλα του 2 και 3% που δίνουν κάθε χρόνο ως αυξήσεις. Την κατάρρευση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, τις ανύπαρκτες εξαγωγές, τη μείωση των τελωνειακών εισπράξεων ,το φιάσκο επαναπατρισμού των κεφαλαίων δεν τα προκάλεσαν οι πενιχρές αυξήσεις και οι κοινωνικές παροχές, αλλά τα υψηλά κέρδη του κεφαλαίου και το ζεστό χρήμα, που συνεχώς η προηγούμενη και τωρινή κυβέρνηση τους προσφέρει απλόχερα.
Όσο για το επόμενο διάστημα στο μέτωπο της οικονομικής πολιτικής οι εξελίξεις θα είναι πολύ πιο άγριες, αφού η κυβέρνηση εγκαταλείποντας το υπνωτικό της «ήπιας προσαρμογής» θα επιδιώξει να περάσει σε θεραπείες «σοκ», που θα περιλαμβάνουν νέα πιο οδυνηρά φοροεισπραχτικά μέτρα, χειροτέρευση του ασφαλιστικού συστήματος, περισσότερη ευελιξία στην αγορά εργασίας και φυσικά… ακρίβεια και ανατιμήσεις.
Το θράσος της ΠΑΣΚ και του ΠΑΣΟΚ…
Στην
κυβερνητική αυτή επιδρομή την απάντηση
φυσικά δεν μπορεί να τη δώσει η πράσινη
δεξιά που ξιφουλκεί
με τις πενιχρές αυξήσεις
της περσινής χρονιάς. Οι
μισθοί πείνας, η υποβάθμιση της
αγοραστικής δύναμης, τα περίφημα «φτωχολόγια»,
οι αυξήσεις στα λόγια και η
σκληρή πραγματικότητα του εξαντλημένου
εισοδηματικά εκπαιδευτικού είναι έργο του
κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, που δεν το ξεχνάμε.
Είναι λοιπόν άξιο απορίας που βρίσκουν τόσο
θράσος ΠΑΣΟΚ και ηγεσία της ΠΑΣΚ να
διαμαρτύρονται και να αγανακτούν για τη
φετινή κοροϊδία. Αυτοί που δίδαξαν τόσα
χρόνια την αναξιοπιστία και τον
πολιτικό και συνδικαλιστικό καιροσκοπισμό έφτασαν στο σημείο να προβάλλουν σήμερα,
ως τάχα ιστορικές, τις « αυξήσεις του
μισθολογίου –φτωχολογίου της περσινής
χρονιάς.
Για τους εκπαιδευτικούς, που
είδαν τι κυβερνήσεις των εκσυχρονιστών να
αφαιρούν τα τελευταία χρόνια
το 30% της αγοραστικής τους δύναμης,
είναι πρόκληση
να επικαλείται και να διαφημίζει η
ΠΑΣΚ τις τάχα υπέρογκες αυξήσεις του
περσινού μισθολογίου. Ενός μισθολογίου που
σφράγισε τον εμπαιγμό
τόσων χρόνων, δεν απέδωσε ούτε τα
οφειλόμενα επιδόματα (176
ευρώ), κλείδωσε τους μισθούς μας σε
τροχιά λιτότητας
για τα επόμενα χρόνια και συνέδεσε
τους μισθούς με την παραγωγικότητα και την
αξιολόγηση ( με πρώτα θύματα τους
συναδέλφους που
τους περικόπτεται το κίνητρο
απόδοσης). Αιδώς
Αργείοι!!!
Πανεργατικός
συντονισμένος αγώνας ενάντια στη λιτότητα
Όλα δείχνουν ότι απέναντι σ΄αυτήν
πραγματικότητα , αλλά και στις χειρότερες
μέρες που σχεδιάζουν, πρέπει να ορθωθεί το αντίπαλο
δέος των αγώνων και της συλλογικής μας
δράσης,
που θα σπάσει το κλίμα συναίνεσης
κυβέρνησης –αντιπολίτευσης και
υποταγμένου συνδικαλισμού, θα αμφισβητήσει
το μονόδρομο της λιτότητας ,της ΟΝΕ και της
δημοσιονομικής πειθαρχίας και
θα διεκδικήσει μαχητικά και με διάρκεια ,πραγματικές
αυξήσεις τώρα , για να ζούμε με αξιοπρέπεια
Φλεβάρης 2005
Επιστροφή | Περιεχόμενα |