Η αβάσταχτη ελαφρότητα της ΕΣΑΚ - ΔΕΕ

Βομβαρδισμός καταγγελιών αντί για προτάσεις οργάνωσης και συντονισμού του αγώνα

Αποσπάσματα από πρόσφατες ανακοινώσεις της ΕΣΑΚ – ΔΕΕ:

Ένας είναι ο Εχθρός :  …..οι Παρεμβάσεις !!!!! 

Ώστε έτσι λοιπόν !

Οι Παρεμβάσεις «ανοίγουν το δρόμο για να περάσει η Ευέλικτη Ζώνη! και η αξιολόγηση!, Οι Παρεμβάσεις συμμετέχουν στην πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ!!!, Οι Παρεμβάσεις συνοδοιπορούν με την ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ !!!, Οι Παρεμβάσεις αποδέχονται τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις!!!!, Οι Παρεμβάσεις αφήνουν σε δεύτερη μοίρα την ιδιωτικοποίηση και την υποταγή της εκπαίδευσης στο κεφάλαιο!!! Οι Παρεμβάσεις βλάπτουν σοβαρά τη δημόσια εκπαίδευση!!! Οι Παρεμβάσεις αποτελούν το δούρειο ίππο της αντίδρασης!!!   Ένα φαιδρό ανέκδοτο: ένας είναι ο εχθρός - οι Παρεμβάσεις!!

Ο κατήφορος έρχεται από παλιά..

   Την περσινή χρονιά, που οι Παρεμβάσεις με την αγωνιστική τους συνέπεια επέβαλαν  και  ψήφισαν την αποχώρηση της ΔΟΕ από τον προσχηματικό διάλογο και η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ μίλησε για συναλλαγή με αντάλλαγμα  ψήφους της ΠΑΣΚ στις εκλογές

της ΔΟΕ !  Όμως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα των συλλόγων του Ιούνη, δεν μπήκε καν στον κόπο να θυμηθεί τις κατηγορίες αυτές, ούτε να αναλύσει τις αιτίες της ανόδου των Παρεμβάσεων, αλλά και της δικής της πτώσης ( η γραμμή δε φταίει ποτέ).  Οι εκλογές στους Συλλόγους άλλωστε είχαν ήδη γίνει, όποιος ψήφισε – ψήφισε και όποιος πίστεψε στη συκοφαντία πίστεψε. Το ίδιο βέβαια το αποτέλεσμα των εκλογών στους συλλόγους αλλά στη Γ.Σ. για το νέο Δ.Σ. της ΔΟΕ, εξηγεί τις  μεθόδους κατασυκοφάντησης που μετέρχεται και σήμερα η ΕΣΑΚ  ενάντια στις Παρεμβάσεις.

Από την πλευρά μας (σε αντίθεση με την ΕΣΑΚ – ΔΕΕ) έχουμε από καιρό ξεκαθαρίσει ότι δεν θα διστάσουμε να διεκδικήσουμε και να αποσπάσουμε αποφάσεις από το ΔΣ της ΔΟΕ αξιοποιώντας αντιφάσεις και ρωγμές στο εσωτερικό του επίσημου υποταγμένου συνδικαλισμού. Αποφάσεις που είναι δυνατόν να ανοίγουν αγωνιστικούς δρόμους, να αξιοποιούνται από τη βάση ή να υπερασπίζουν στοιχειώδη δικαιώματα. Γι’ αυτό την τελευταία διετία προωθήσαμε και ψηφίσαμε αποφάσεις όπως τη μεγάλη κινητοποίηση ωρομισθίων, αναπληρωτών και συμβασιούχων το Μάη του 2004, την αποχώρηση από το στημένο διάλογο του ΥΠΕΠΘ και  τις αποφάσεις μη εφαρμογής της Ευέλικτης Ζώνης. Για αυτές τις αποφάσεις δεχτήκαμε πρωτοφανή επίθεση λάσπης από την ΕΣΑΚ–ΔΕΕ.  Μια επίθεση που στηρίζεται σε δυο «επιχειρήματα» : (α) όποιος ψηφίζει μια απόφαση στο ΔΣ της ΔΟΕ μετατρέπεται σε «δεκανίκι» των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ και (β) κάθε απόφαση στα συλλογικά όργανα οφείλει να περιέχει το 100% της επαναστατικής καθαρότητας, αλλιώς είναι κατάπτυστη.

Τα γεγονότα όμως είναι πεισματάρικα: Η ΕΣΑΚ συκοφαντεί τους άλλους για αυτά που κάνει η ίδια!

Ας μπούμε στον κόπο να καταγράψουμε την τακτική της ΕΣΑΚ – ΔΕΕ το τελευταίο διάστημα και να ερμηνεύσουμε τους λόγους της σφοδρής επίθεσης στις Παρεμβάσεις

Ζήτημα 1^ον

Η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ έχει ψηφίσει όχι λίγες αποφάσεις του ΔΣ της ΔΟΕ τους τελευταίους μήνες.

Ζήτημα 2^ον

Κάποιες από τις αυτές τις αποφάσεις του ΔΣ της ΔΟΕ προέκυψαν πράγματι με 6 ψήφους ( οριακός αριθμός πλειοψηφίας στο Δ.Σ της ΔΟΕ). Μόνο που αυτοί οι 6 ψήφοι ήταν της ΠΑΣΚ(5) και της ΕΣΑΚ – ΔΕΕ(1) και συγκεκριμένα :

·   Το Δελτίο Τύπου μετά τη συνάντηση με το ΥΠΕΠΘ που ανέφερε ότι η Υπουργός θα εκδώσει εγκύκλιο και ότι το ΔΣ της ΔΟΕ δεσμεύεται να καταθέσει προτάσεις για την Ευέλικτη Ζώνη σε δυο μήνες (ψηφίστηκε και από τη ΔΑΚΕ).

·   Την εξουσιοδότηση, που παραχωρείται στο ΙΠΕΜ – ΔΟΕ να επεξεργαστεί τη θέση- πρόταση του κλάδου για την Ευέλικτη Ζώνη (ψηφίστηκε και από τη ΔΑΚΕ). Σημειώστε ότι αυτό το ινστιτούτο αναλαμβάνει συνήθως τη βρώμικη δουλειά, να τεκμηριώσει επιστημονικά αντιδραστικές αποφάσεις ( πχ κατάργηση επετηρίδας) Από το ΙΠΕΜ, με την ανοχή και της ΕΣΑΚ, έχουν αποκλειστεί οι Παρεμβάσεις!!! Καταλαβαίνει εύκολα κανείς ποια θέση για την ευέλικτη φωτογραφίζει η παραπομπή της απόφασης σε ένα τέτοιο νόθο όργανο!!

·   Το Δελτίο τύπου για το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2006 όπου διατυπωνόταν ξεκάθαρα το αίτημα για αύξηση των δαπανών στο 5% του Α.Ε.Π. ή στο 15% του Γ.Κ. Προϋπολογισμού. Θυμίζουμε ότι αυτή η διατύπωση στο κείμενο απόφασης αποχώρησης της ΔΟΕ από το διάλογο αποτελούσε έναν από τους βασικούς λόγους που η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ είχε καταγγείλει πέρσι τις Παρεμβάσεις !!!

·   Το Δελτίο Τύπου καταγγελίας της αστυνομικής παρουσίας στα γραφεία της ΔΟΕ που με συμφωνία ΠΑΣΚ-ΕΣΑΚ απέκρυψαν ότι αυτοί που παρακολουθούνταν ήταν οι Παρεμβάσεις!  Το συγκεκριμένο δελτίο τύπου και ο Ριζοσπάστης της επόμενης ημέρας ήταν τα μοναδικά κείμενα από όλα τα δημοσιεύματα του τύπου, που δεν ανέφεραν το αυτονόητο: Ποιας συνδικαλιστικής παράταξης τις συναντήσεις-συσκέψεις επιτέλους παρακολουθούσε η αστυνομία!

·   Το Δελτίο Τύπου μετά τη συνάντηση της ΔΟΕ με αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ που εμφανιζόταν η ΔΟΕ να ζητά «τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ για την επίλυση των προβλημάτων της Παιδείας», γεγονός που αξιοποιήθηκε δεόντως την επομένη από μερίδα του τύπου (βλ. Ελευθεροτυπία).  Μάλιστα σε έγγραφη διαμαρτυρία του εκπροσώπου των Παρεμβάσεων για το συγκεκριμένο δελτίο τύπου, ο εκπρόσωπος της ΕΣΑΚ–ΔΕΕ, όχι μόνο δεν αποποιήθηκε το συγκεκριμένο Δελτίο Τύπου, αλλά διαμαρτυρήθηκε, γιατί δεν προστέθηκε μια παράγραφος στο ίδιο δελτίο που να αντιδιαστέλλει, στη συνάντηση με την αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ, την άρνηση του ΥΠΕΠΘ να συναντηθεί με το ΔΣ της ΔΟΕ !

·   Το Δελτίο Τύπου για τις επιλογές αναπληρωτών Δ/ντών και Υποδ/ντών σχολ. Μονάδων. Σύμφωνα μάλιστα με την ΠΑΣΚ, το συγκεκριμένο δελτίο, μπορεί να αξιοποιηθεί ως ένα κείμενο αρχών στο ζήτημα επιλογής στελεχών μιας που περιέχει το αίτημα για  «τη θεσμοθέτηση ενός συστήματος επιλογής στελεχών εκπαίδευσης με μετρήσιμα και αντικειμενικά κριτήρια που θα θέτει τέρμα στην ημετεροκρατία και θα εγγυάται τη διαφάνεια και την αξιοκρατία».

·   Την απόφαση  του Δ.Σ. της ΔΟΕ  που απορρίπτει το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για την επιλογή στελεχών ως ασύμβατο με τις θέσεις του κλάδου για αδιαφάνεια και αξιοκρατία στις επιλογές. Πρόκειται για μια απόφαση που αδιαφορεί για το αντιεκπαιδευτικό πλαίσιο που θα κληθούν να υπηρετήσουν τα στελέχη που πρόκειται να «επιλεγούν», σφυρίζει αδιάφορα για την αξιολόγηση-χειραγώγηση στην οποία θα έχουν βασικό ρόλο, αποκρύπτει την  επιχειρούμενη μονιμότητα των στελεχών και κάνει μόνο μια απαλή αναφορά στην ημετεροκρατία.  Βγάζει έτσι λάδι, τόσο τις κυβερνητικές προθέσεις για ένταση των μηχανισμών ελέγχου και χειραγώγησης της εκπαιδευτικής κοινότητας, όσο και το αντιεκπαιδευτικό θεσμικό πλαίσιο καθώς και τις επιλογές στελεχών της κυβερνητικής  θητείας του ΠΑΣΟΚ, που με ερμηνεία της απόφασης… ήταν συμβατές με τις θέσεις του κλάδου γιατί ποτέ δεν καταγγέλθηκαν από τη ΔΟΕ!

Όταν με μια μόνο απόφαση των ΠΑΣΚ-ΕΣΑΚ για το ζήτημα της στελέχωσης της ιεραρχικής πυραμίδας που θα αναλάβει τη βρώμικη δουλειά της αξιολόγησης- χειραγώγησης των εκπαιδευτικών, δεν αφιερώνεται ούτε μισή γραμμή για την ανάγκη ενίσχυσης του ρόλου των συλλόγων διδασκόντων, όταν  ταυτόχρονα εξαγνίζονται τόσο οι κυβερνητικές προθέσεις για την δημιουργία του ευέλικτου και αυταρχικού σχολείου της αγοράς, όσο και πολιτική του ΠΑΣΟΚ  που άνοιξε το δρόμο,   τότε ρωτάμε;

             Ποιος είναι πραγματικά δεκανίκι του κυβερνητικού συνδικαλισμού; Οι Παρεμβάσεις;

Ο αγώνας  των εκπαιδευτικών ενάντια στην ευέλικτη ζώνη,

η αναδίπλωση του ΥΠΕΠΘ και η αμηχανία της ΕΣΑΚ – ΔΕΕ

Η ΕΣΑΚ–ΔΕΕ αρνήθηκε να συμβάλει σε αποφάσεις των συλλογικών οργάνων που θα έσπαγαν στην πράξη την Υπ. Απόφαση περί καθολικής εφαρμογής της ευέλικτης ζώνης. Στο ίδιο μήκος κύματος με όσους εκτόξευαν απειλές και λοιδωρούσαν τη συνδικαλιστική κάλυψη, η ΕΣΑΚ συμπεριφερόταν με μια πρωτοφανή μανία καταγγελίας. Κατήγγειλε το Υπουργείο για την προώθηση της ευέλικτης ζώνης , κατήγγειλε τα συλλογικά όργανα γιατί παίρνουν αποφάσεις συνδικαλιστικής κάλυψης και αντίστασης στην πράξη, υποτίμησε τους συλλόγους διδασκόντων που αξιοποιούσαν την κάλυψη των συλλογικών οργάνων και ασκούσαν το δικαίωμα της συνεδρίασης  ως το μοναδικό  -στην πράξη- τρόπο για να μη συμμετέχει ένα σχολείο στην ευέλικτη. Στην πραγματικότητα πολιτεύθηκε με την σχιζοφρενική θέση: να απορρίψουν την ευέλικτη τα συνδικαλιστικά όργανα σε επίπεδο διακηρύξεων , αλλά να την εφαρμόσουν τα σχολεία. Μια πολιτική καταγγελία δηλαδή… και τα κεφάλια μέσα !

Η ΕΣΑΚ–ΔΕΕ στην πορεία του αγώνα των συλλόγων διδασκόντων, απαξίωσε ανοιχτά την επιτυχία της βάσης των εκπαιδευτικών να υποχρεώσει σε αναδίπλωση το ΥΠΕΠΘ στο ζήτημα της υποχρεωτικότητας της Ευέλικτης Ζώνης. Η εγκύκλιος του ΥΠΕΠΘ είναι προφανώς και συβιλική και διφορούμενη. Είναι  πιθανό στο επόμενο διάστημα να επιχειρηθεί ξανά η επαναφορά της υποχρεωτικότητας της Ευέλικτης Ζώνης (πως και πως το περιμένουν ορισμένοι  για να εμφανιστούν δικαιωμένοι).  Το τι θα γίνει τελικά, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από την αποφασιστικότητα και τη μαζικότητα της απόρριψης της Ευέλικτης Ζώνης από τους εκπαιδευτικούς και τους Συλλόγους Διδασκόντων. Η απαξιωτική και διφορούμενη στάση της ΕΣΑΚ λειτουργεί αρνητικά για την τελική έκβαση του αγώνα. Από τη μεριά της επιμένει ότι δεν υπάρχει περιθώριο και δικαίωμα «αμφισβήτησης της αντιδραστικής φιλοσοφίας και του αντιπαιδαγωγικού περιεχομένου του ταξικά διαφοροποιημένου σχολείου». Την πιο αποστομωτική απάντηση σε αυτές τις εμμονές την έδωσαν και τη δίνουν εκατοντάδες αποφάσεις Συλλόγων Διδασκόντων, όπου παρά το πρωτοφανές κύμα αυταρχισμού και πιέσεων από την πλευρά της διοίκησης και των Σχ.Συμβούλων, διατυπώνονται ανοιχτά και καθαρά όχι μόνο η απόρριψη της φιλοσοφίας και του περιεχομένου της Ευέλικτης Ζώνης, αλλά και η αντίθεση με την υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, με τις πολιτικές αξιολόγησης και εισβολής της αγοράς στην εκπαίδευση, με την κατηγοριοποίηση και την αναπαραγωγή των κοινωνικών ανισοτήτων. Οι αποφάσεις των συλλογικών οργάνων (που καταψήφισε η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ) δεν ήταν που ενίσχυσαν και στήριξαν όλο αυτό το κύμα άρνησης της Ευέλικτης Ζώνης; Και τελικά γιατί αυτή η απαξία του κυρίαρχου και αποφασιστικού ρόλου του συλλόγου διδασκόντων. Γιατί αυτή η αλλεργία με το αίτημα της παιδαγωγικής ελευθερίας και της δημοκρατίας στο σχολείο; Γιατί αυτό ακριβώς το αίτημα απουσιάζει από το διεκδικητικό πλαίσιο που προβάλλει η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ ;

Και πάλι ουρά της ΑΔΕΔΥ ;

Στις τελευταίες συνεδριάσεις του ΔΣ της ΔΟΕ για το πρόγραμμα δράσης με πιο χαρακτηριστική τη συνεδρίαση της Ολομέλειας των Προέδρων, ο εκπρόσωπος της ΕΣΑΚ – ΔΕΕ, πρότεινε ούτε λίγο ούτε πολύ, να συμφωνήσουν ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ στο διεκδικητικό πλαίσιο και αμέσως μετά, η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ να συμβάλλει με την ψήφο της στην υπερψήφιση της  απεργιακής κινητοποίησης στις 10-11 Νοέμβρη που συνέπιπτε με την 24ωρη της ΑΔΕΔΥ.  Έθεσε μάλιστα τον όρο για να ψηφίσει τη 48ωρη, να συμμετέχει η ΔΟΕ στο σαββατιάτικο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ  της 12 Νοέμβρη, έστω με το διεκδικητικό πλαίσιο που συναποφάσισαν οι ΠΑΣΚ- ΔΑΚΕ ! Φαίνεται ότι η συμμετοχή μιας Oμοσπονδίας  σε μια λίστα με αποφάσεις υπέρ ενός συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ λειτουργεί ως η ταξική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για διεκδικητικά πλαίσια που κινούνται κόντρα στα συμφέροντα των εργαζομένων. Με απλά λόγια ακολούθησε την τακτική: «βάλτε εσείς τα αιτήματα να ψηφίσουμε εμείς τις μορφές αγώνα » κάνοντας μια εντυπωσιακή στροφή 180^ο σε σχέση με τη στάση και την τακτική της προηγούμενης περιόδου.  Επιπλέον, η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ διαμαρτυρήθηκε με ανακοίνωσή της, γιατί η πρόθεσή της να υπερψηφίσει τη 48ωρη «αγνοήθηκε» και εγκαλεί τις Παρεμβάσεις ότι «άφησαν ανοιχτά περιθώρια στις ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ να συνδιαμορφώνουν πλαίσια και προγράμματα δράσης»!  Δηλαδή, εκτιμά η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ, ότι έπρεπε ομόφωνα να ψηφίσουν όλες οι δυνάμεις τη 48ωρη απεργία με την ΑΔΕΔΥ, ανεξάρτητα από τα αιτήματα που προβάλλονται και την προοπτική που ανοίγεται!

Μια τέτοια στάση πρωτοφανούς υποτίμησης του διεκδικητικού πλαισίου θα μπορούσε να δικαιολογηθεί με τις ανάγκες αγωνιστικής έκφρασης μιας περιόδου, μόνο αν εκτιμάται ότι το διεκδικητικό πλαίσιο που προτείνουν οι ΠΑΣΚ– ΔΑΚΕ είναι συμβατό με τις θέσεις της ΕΣΑΚ – ΔΕΕ και απλά επιδέχεται κάποιες βελτιώσεις. Σε αυτή την περίπτωση όμως τι νόημα έχουν όλες αυτές οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις για «επικίνδυνη συνδικαλιστική πλειοψηφία, που λειτουργεί ως πλασιέ του σχολείου της ΟΝΕ, του αντιλαϊκού στρατηγικού στόχου του κεφαλαίου» ; Τι νόημα έχει η εκτίμηση που η ίδια η ΕΣΑΚ–ΔΕΕ κάνει σε άλλη της ανακοίνωση ότι «οι ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ κατέληξαν σε πρόταση προς τις Γενικές Συνελεύσεις, με διεκδικητικό πλαίσιο που συνδιαμόρφωσαν στη βάση της πλήρους αποδοχής των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και της πολιτικής του κεφαλαίου στην εκπαίδευση και  48ωρη απεργία στις 10 και 11 Νοέμβρη» ; Γιατί η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ μας εγκαλεί ότι δεν ψηφίσαμε μια 48ωρη απεργία που όπως η ίδια δηλώνει σε άλλο κείμενο εντάσσεται σε μια τακτική «αποσπασματικών απεργιακών κινητοποιήσεων, με απονευρωμένο περιεχόμενο, που δεν συσπειρώνουν ευρύτερα» ; Μία απεργία που πράγματι δε μπόρεσε να εμπνεύσει να συσπειρώσει, να κινητοποιήσει τους εκπαιδευτικούς. Μία απεργία που δεν είχε να επιδείξει ούτε μια συγκέντρωση έξω από το Υπουργείο Παιδείας !

Προς τι λοιπόν οι βαρύγδουπες καταγγελίες και οι κατηγορίες του τύπου : «κατάντια και κατήφορος είναι η στάση των Παρεμβάσεων στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, στις οποίες είναι ο μπαλαντέρ του μαγικού αριθμού έξι(6) που προωθεί τις αναδιαρθρώσεις». Τελικά ποιος διακρίνεται από την εμμονή να σύρεται πίσω από τις συμβολικές 24ωρες απεργίες της ΑΔΕΔΥ; Ποιος θέλει να κάνει 10 την πλειοψηφία των 9 στο Δ.Σ. της ΔΟΕ;

ΙΠΕΜ – ΔΟΕ : και υπέρ και κατά ;

Στις ανακοινώσεις, τις δηλώσεις και τα γραπτά κείμενα η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ μιλά για «κατάργηση των ερευνητικών κέντρων-παράκεντρων» που «λειτουργούν σαν υποκατάστατα των ελλείψεων με στόχο την ενίσχυση της διαχειριστικής λειτουργίας του συνδικαλισμού, την καλλιέργεια του αποπροσανατολισμού και την τεκμηρίωση της γραμμής της υποταγής». Επιπλέον συκοφαντεί τις Παρεμβάσεις - που αν μη τι άλλο έχουν δώσει έμπρακτα δείγματα γραφής για τη στάση τους μέσα από τον «Παιδαγωγικό Όμιλο» - ότι προβάλλουν τη θέση πως «τα κέντρα αυτά πρέπει να υπάρχουν και να αποτελούν τον οργανικό διανοούμενο των συνδικάτων» ! Διακηρύσσει μάλιστα με ύφος που θα ζήλευαν και οι πιο φανατικοί οπαδοί της …ιταλικής αυτονομίας ότι «η βάση και τα μέλη των συνδικάτων θα πρέπει να διανοούνται και να μάχονται και όχι κάποιοι αφ' υψηλού «πνευματικοί ηγέτες» και φωτισμένες ηγεσίες».

Την ίδια στιγμή όμως, στο ΔΣ της ΔΟΕ, ψηφίζει μαζί με την ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ να εξουσιοδοτηθεί το ΙΠΕΜ – ΔΟΕ να καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση για την Ευέλικτη Ζώνη, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για πισώπλατα

αδειάσματα, «επιστημονικά τεκμηριωμένα» σαν την πρόταση Δήμου για την κατάργηση της επετηρίδας. Πολύ περισσότερο που… συνδιαμορφώνει (όπως αναφέρεται στο Επιστημονικό Βήμα,τ.4) τους άξονες δομής και διάρθρωσης της εισήγησης του ΙΠΕΜ – ΔΟΕ για το ΔΕΠΠΣ και την Ευέλικτη Ζώνη που παρουσιάστηκε  σε ημερίδα της ΔΟΕ στα Γιάννενα.

Στου κουφού την πόρτα...

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία που ηγεμονεύει σήμερα στο συνδικαλιστικό κίνημα, διαμορφώθηκε ιστορικά με την πολύτιμη συμβολή και της επίσημης αριστεράς. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, οι θέσεις της ΔΟΕ συνδιαμορφώθηκαν με την ομοφωνία όλων των τάσεων του συνδικαλιστικού κατεστημένου. Δεν μιλάμε μόνο για τα μισθολογικά – ασφαλιστικά κλπ. αιτήματα, αλλά και για τις θέσεις για την επιμόρφωση, την εξομοίωση, την αξιολόγηση. Οι δεξιές και αριστερές μετατοπίσεις στο εκκρεμές της ΕΣΑΚ – ΔΕΕ, από την εποχή του κυβερνητισμού και της συναίνεσης ως τον απόλυτο σεχταρισμό και την κομματική περιχαράκωση, έχουν ένα κοινό παρανομαστή : Την εκτίμηση ότι οι αγώνες των εργαζομένων δεν μπορεί να αποσπούν κατακτήσεις και νίκες. Ότι οι εργατικοί αγώνες επομένως γίνονται όχι για να συγκρουστούν με την κυρίαρχη πολιτική και να την ανατρέψουν, αλλά για να καταγραφεί η διαφωνία και η διαμαρτυρία της εργαζόμενης πλειοψηφίας, να συνειδητοποιηθούν οι εργαζόμενοι και να αναπτυχθεί η ταξική τους συνείδηση και να ενισχυθεί πολιτικά και κυρίως εκλογικά ο πολιτικός φορέας (ΚΚΕ) που διαφωνεί με αυτή την πολιτική. Δυστυχώς όμως, αποδεικνύεται ότι η ήττα είναι κακός δάσκαλος. Η υποτίμηση της ταξικής πάλης και η υποταγή της στις εκλογικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες, είναι ο παραμορφωτικός καθρέπτης που αλλοιώνει την πραγματικότητα έτσι ώστε στις αναλύσεις της ΕΣΑΚ – ΔΕΕ να μετατρέπονται οι πιθανότεροι σύμμαχοι… ως οι κύριοι αντίπαλοι! Είναι μια απλή λογική συνέπεια. Οι χώροι που αντιστέκονται με συνέπεια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, θεωρούνται εμπόδιο στη εκλογική  αποτελεσματικότητα

                Για όποιον ακολουθεί αυτήν την πυξίδα σκέψης και δράσης είναι επόμενο να καταλήγει σε τέτοια συμπεράσματα και να επιδιώκει να διαμορφώσει διαχωριστικές γραμμές και υγειονομικές ζώνες περιχαράκωσης καταγγέλοντας και συκοφαντώντας κατά συρροή. Η κοινή δράση και οι αγώνες, οι λογικές διαμόρφωσης μετώπων και συμμαχιών για το συντονισμό του αγώνα κάπου εδώ πάνε περίπατο. Και μάλιστα σε μια συγκυρία που ο συντονισμός της δράσης, η αναζήτηση συμπόρευσης των αντιστάσεων και των αγώνων είναι πιο απαραίτητα στοιχεία από ποτέ στη συγκυρία όπου η κυβέρνηση μεθοδικά αποδομεί δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και οι εργαζόμενοι απεγνωσμένα αναζητούν δρόμους και τρόπους αντίστασης.

Από κει και πέρα αρχίζουν οι παλινωδίες. Στη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ ζητούν 1800 € για τον πρωτοδιόριστο αλλά στους οικοδόμους και στα σωματεία του ΠΑΜΕ υπογράφουν συλλογική σύμβαση με 1 € αύξηση παραπάνω από τη απ’ αυτήν της ΓΣΕΕ. Στη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ διαφωνούν (και σωστά) με την επιδοματική πολιτική και στους ΟΤΑ συνυπογράφουν και διεκδικούν 16 διαφορετικά επιδόματα !

Από την πλευρά μας ξεκαθαρίζουμε ότι :

Δεν πρόκειται να μπούμε σε μια λογική περιχαράκωσης και «αριστερών εμφυλίων». Δεν πρόκειται να σπαταλήσουμε χρόνο και πολύτιμες δυνάμεις για να υπηρετήσουμε ένα μαραθώνιο καταγγελιών και ανταπαντήσεων. Διατηρούμε όμως στο ακέραιο το δικαίωμα να υπερασπιστούμε τις θέσεις, την τιμή και την αξιοπρέπειά μας απέναντι σε μια επιχείρηση συστηματικής συκοφάντησης.

Η ΕΣΑΚ – ΔΕΕ κλιμακώνει την αντιπαράθεσή της με τις Παρεμβάσεις με ρυθμούς και όρους φωσκολικού σίριαλ. Δεν θα παρασυρθούμε σε μια τέτοια κατεύθυνση. Δεν αξίζει στις αγωνιστικές παραδόσεις του εκπαιδευτικού κινήματος ούτε και βοηθάει μπροστά στην ανάγκη να οργανωθούν αποτελεσματικοί αγώνες. Σταθήκαμε και θα σταθούμε με νηφαλιότητα στο επίπεδο κριτικής που ο καθένας δικαιούται να ασκεί στα πλαίσια του συνδικαλιστικού κινήματος. Άλλωστε υπεράνω κριτικής δεν είναι κανείς, ειδικά όταν επιλέγει να αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της δράσης και των ανακοινώσεών του στην καταγγελιολογία. Όμως αυτό που έχουν ανάγκη τώρα οι εργαζόμενοι είναι οι νέοι δρόμοι αντίστασης και νικηφόρου αγώνα απέναντι στην πρωτοφανή κυβερνητική επίθεση. Αυτή είναι η πυξίδα που θα προσανατολίσει τη δική μας δράση. Σε αυτό το πεδίο θα κριθούμε. Και έχουμε την αισιοδοξία και την πεποίθηση, αλλά και την ιστορική γνώση, πως είναι αυτοί ακριβώς οι σκληροί ανυποχώρητοι ταξικοί αγώνες που μέσα από τις ήττες αλλά και τις νίκες τους, αποτελούν το καλύτερο σχολείο για τη νέα γενιά εκπαιδευτικών και εργαζομένων, για τη νέα εργατική βάρδια. Αυτοί οι ταξικοί αγώνες είναι που διαμορφώνουν και τους συσχετισμούς, οπλίζουν την Τάξη με αυτοπεποίηθηση και αισιοδοξία να δει με άλλο μάτι και τις ευρύτερες διεκδικήσεις, να διαμορφώσει ξανά συλλογικά οράματα και να αγωνιστεί όχι για τα ψίχουλα,.. αλλά για όλα όσα της ανήκουν.

Ο κόσμος δεν αλλάζει με προσευχές αλλά δεν αλλάζει ούτε με κατάρες. Αλλάζει με τη δράση. Μέσα στη δράση μορφοποιούνται και δοκιμάζονται οι ιδέες, οι πολιτικές αντιλήψεις και ξαναγεννιέται η ελπίδα. Τα υπόλοιπα, τα θλιβερά και καθημερινά, τα μίζερα και γεροντοκορίστικα δεν είναι παρά τρικυμίες σε φλυτζανάκι του καφέ.

www.paremvasis.gr