ΘΕΜΑ: ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Σε μια χρονική συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την όξυνση της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζόμενων, η κυβέρνηση επιλέγει να κλείσει το ζήτημα της επιλογής των νέων στελεχών εκπαίδευσης ώστε να έχει έτοιμο το μηχανισμό αξιολόγησης – χειραγώγησης.

Με το σχέδιο νόμου που έδωσε στη δημοσιότητα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. βάζει στην άκρη τα μεγάλα λόγια «περί σεμνότητας και ταπεινότητας» και επιδιώκει να δημιουργήσει, κατά τα πρότυπα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το πλαίσιο κομματικού ελέγχου, ασφυχτικής χειραγώγησης και υποταγής, έτσι ώστε να εξασφαλίσει το απαραίτητο «εργαλείο» που θα επιβάλλει τις σαρωτικές αλλαγές που προωθούν Ε.Ε. και κεφάλαιο.

Tην ίδια τακτική ακολούθησαν κατά γράμμα όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

Επιβεβαιώνεται με τον πιο πασιφανή τρόπο η θέση των Παρεμβάσεων ότι τα στελέχη ανεξαρτήτως χρώματος της κυβέρνησης είναι οι ιμάντες μεταφοράς της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής και της πολιτικής που συνολικά το κρατικό – αγοραίο πλέγμα εξουσίας θέλει να επιβάλλει. Τα πρόσωπα μπορεί να εναλλάσσονται, η ουσία όμως της θέσης τους και της αποστολής τους παραμένει αναλλοίωτη. Κάτι που επιβεβαιώνεται επίσης από τη στάση αρκετών στελεχών στο θέμα της ευέλικτης ζώνης, όπου βασιλικότεροι του Βασιλέως, ανέλαβαν εργολαβικά με αυθαιρεσίες και εκβιασμούς την επιβολή της, αποδεικνύοντας πως όποια απόχρωση και αν έχουν είναι ταυτισμένοι απόλυτα με το κράτος και την εξουσία ( είναι χαρακτηριστικό πως με κυβέρνηση ΝΔ οι πιο «σκληροί» είναι στελέχη της ΠΑΣΚ ).

Ο τρόπος επιλογής στελεχών που παρουσίασε το Υπουργείο έρχεται, όχι μόνο για να τακτοποιήσει τα «δικά μας παιδιά», αλλά και για να εφαρμοστεί μέχρι κεραίας, χωρίς αντιρρήσεις η πολιτική που θέλει να επιβάλλει η Ν.Δ. Μια πολιτική που για την εκπαίδευση έχει και θα έχει ως βασικό της συστατικό στοιχείο την αξιολόγηση σχολικών μονάδων, μαθητών και εκπαιδευτικών, ένα διαρκές εξεταστικό – αξιολογικό κάτεργο, που θα αποστεώνει κάθε παιδαγωγική και εκπαιδευτική ελευθερία, που θα αφυδατώνει τη γνώση στα επίπεδα της χρησιμοθηρίας για τις επικείμενες εξετάσεις.

Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη αξιολόγηση είναι η μαγική λέξη αυτής όπως και της προηγούμενης κυβέρνησης.

Με όπλο και μοχλό το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, το νόμο για την αξιολόγηση και το Δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. ανοίγει το δρόμο για την κατάληψη των θέσεων διοίκησης από τους κομματικά προσκείμενους που χωρίς διαφωνίες και αντιδράσεις θα κάνουν τα πάντα για να εφαρμόσουν τη νεοσυντηρητική πολιτική στην εκπαίδευση.

Με το άρθρο 13, καθιερώνει την μονιμότητα των ανώτερων στελεχών μέσω της αξιολόγησης. Συγκεκριμένα προβλέπεται η επανάκριση των στελεχών στο τέλος της θητείας με βάση το μέχρι τότε έργο τους, για να κριθεί η συνέχιση της παραμονής στη θέση τους (αν τώρα είχαμε τις πρακτικές που γνωρίσαμε με την ευέλικτη καταλαβαίνετε τι θα δούμε στο μέλλον). Αξίζει όμως να επισημάνουμε ότι η μονιμότητα των στελεχών μέσω αξιολόγησης αναφέρεται για πρώτη φορά στην υπουργική απόφαση Ευθυμίου, που συνόδευε το ν. 2986. Αυτά σε συνδυασμό με τα όσα αναφέρονται στο «Εθνικό Σχέδιο Μεταρρυθμίσεων» που κατάθεσε η κυβέρνηση στην Ε. Ε (προβλέπεται η ενεργοποίηση της κείμενης νομοθεσίας για την αξιολόγηση και η αξιολόγηση 15.000 σχολικών μονάδων το 2006) κάνουν επιτακτική την ανάγκη για αγώνες με αίτημα την κατάργηση του 2986.

Την ίδια στιγμή η πλειοψηφία της ΔΟΕ αποδέχεται την αξιολόγηση ως αναγκαία και αρνήται να υιοθετήσει το παραπάνω αίτημα, λύνοντας τα χέρια του Υπουργείου. Οι κυβερνήσεις αλλάζουνε αλλά η ΔΟΕ παραμένει στη βασική της γραμμή πλεύσης, κυβερνητικό συνδικάτο παντός καιρού.

Γι’ αυτό και η λογική των Παρεμβάσεων δεν αντιτίθεται απλώς στους σχεδιασμούς του ΥΠΕΠΘ, αλλά σε όλο το ιεραρχικό πλέγμα της διοίκησης. Στο θεσμό των στελεχών που καλούνται να εφαρμόσουν την αντιεκπαιδευτική πολιτική, γιατί ανεξαρτήτως προσώπων η ουσία του ρόλου τους είναι προκαθορισμένη. Ένας ρόλος ελέγχου, καταπίεσης, πειθάρχησης, επιβολής. Ενός εκπαιδευτικού μοντέλου κομμένου και ραμμένου στα μέτρα του σχολείου της αγοράς και στην προώθηση της επιχειρηματικής λογικής. Ενός ρόλου αξιολογητή, χειραγωγού. ( αλήθεια σ/φοι της ΕΣΑΚ αν τα στελέχη επιλέγονται με 100% μετρήσιμα και αντικειμενικά θα έχουν διαφορετικό ρόλο ; )

Απέναντι στο ιεραρχικό – αξιολογικό μοντέλο οι δυνάμεις της μαχόμενης εκπαίδευσης, το ρεύμα αμφισβήτησης και ανατροπής, θα δώσει ξανά τη μάχη μέσα από τις Γ.Σ. τον οριζόντιο συντονισμό τους για τη μη εφαρμογή της αξιολόγησης, για την κατάργηση του νόμου.

Στο σχολειό της αγοράς προτάσσουμε το σχολείο της παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας, το σχολείο των αναγκών μας.

Το μάχιμο ριζοσπαστικό αντιπαραθέτει μια συνολικά διαφορετική αντίληψη απέναντι στα ιεραρχικά μοντέλα διοίκησης και το ρόλο τους και διεκδικεί μια άλλη λειτουργία του εκπαιδευτικού και του συλλόγου διδασκόντων, έτσι ώστε να αποτινάσσουν το ρόλο του διεκπεραιωτή της κρατικής διδακτικής. Προτείνουμε και προβάλουμε ταυτόχρονα μια άλλη αντίληψη για την οργάνωση και τη λειτουργία της σχολικής μονάδας συνυφασμένη με τη λογική της αυτοοργάνωσης, της αυτοδιαχείρισης, της αιρετότητας και της ανακλητότητας.

27/10/2005

www.paremvasis.gr