ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2006 :

Ο κοινωνικός πόλεμος εντείνεται

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. με τον προϋπολογισμό του 2006 ανακοίνωσε νέα επιθετικά οικονομικά μέτρα εις βάρος των εργαζομένων. Από της «καλύτερες μέρες» που υποσχόταν προεκλογικά, την «ήπια προσαρμογή» που πονηρά προπαγάνδιζε ότι θα ακολουθήσει στη συνέχεια, φτάσαμε στις μέρες λεηλασίας που ούτε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τόλμησε να εφαρμόσει σε τέτοια έκταση και ένταση.

Ο νέος προϋπολογισμός εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί η σημαία του κοινωνικού πολέμου που αποφάσισε να «σηκώσει» η Ν.Δ. για όσα χρόνια είναι στην εξουσία, δίνοντας τα διαπιστευτήρια της στην κυρίαρχη oικονομική ολιγαρχία και στα μεγάλα αφεντικά της Ε.Ε.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εργαζόμενοι βιώνουν εδώ και πολλά χρόνια, μια απίστευτης έκτασης επίθεση στα εισοδήματά τους. Όμως οι σημερινοί κυβερνώντες ξεπέρασαν κάθε όριο και προκλητικά μιλούν για άλλα οκτώ χρόνια φαγούρας. Ο Γ. Αλογοσκούφης δήλωσε: «χρειάζεται μια ολόκληρη οκταετία για να εξυγιανθεί η οικονομία», και σε εκπομπή της ΝΕΤ προσδιόρισε τα νέα οικονομικά μέτρα-σοκ, που θα περιλαμβάνονται στην επόμενη «ατζέντα» και είναι οι δημοσιονομικές τομές, στις ΔΕΚΟ, στο ασφαλιστικό και στην τοπική Αυτοδιοίκηση. Μέτρα που είναι σίγουρο πως  θα χειροτερέψουν στο έπακρο τις ήδη άθλιες συνθήκες ζωής των μισθωτών.

Η οικονομική κατάσταση των εργαζομένων βρίσκεται ήδη στο χειρότερο σημείο, οι περισσότεροι ζουν με δανεικά, κάτω από το όριο φτώχειας, χωρίς να μπορούν πια να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, όμως  αυτό που προαναγγέλλει ο νέος προϋπολογισμός αντιλαϊκής φορολογίας και άγριας λιτότητας είναι, πως το 2006 αλλά και συνολικά το μέλλον θα είναι ακόμα χειρότερο, χωρίς μάλιστα την ελπίδα ή καλύτερα την αυταπάτη για κάποιο «φως στο τούνελ». Αιώνια λιτότητα και διεύρυνση της φτώχειας υπόσχεται για τους εργαζόμενους κυβέρνηση και Ε.Ε., νέες παροχές στο κεφάλαιο στα πλαίσια της περίφημης ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

 Συγκεκριμένα ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει :

 

·        Δραματικές μειώσεις στα εισοδήματα, αφού οι φετινές αυξήσεις θα είναι 2,5% δηλαδή μικρότερες από τον επίσημο και πάντα πλασματικό πληθωρισμό που προβλέπεται πάνω από 3,5%. Δηλαδή και φέτος δε θα αναπληρωθούν οι απώλειες των προηγούμενων χρόνων, δε θα πάρουμε το διορθωτικό ποσό της προηγούμενης χρονιάς, δε θα βάλουμε στην τσέπη μας ούτε ένα ευρώ από την περίφημη αύξηση του ΑΕΠ, που είναι αποτέλεσμα της έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, δε θα πάρουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί το περιβόητο επίδομα των 176 ευρώ με το οποίο επί 5 χρόνια μας ενέπαιζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία -τώρα επί 2 χρόνια μας εμπαίζει η κ. Υπουργός που μας το έταξε και το υποσχέθηκε προεκλογικά. Επιπλέον θα έχουμε  πραγματική μείωση των αποδοχών μας που σε αρκετές περιπτώσεις και σε συνδυασμό με τα φοροεισπραχτικά μέτρα θα οδηγήσει και σε ονομαστική μείωση.

·        Έκρηξη φόρων και νέες φορολογικές εκπλήξεις για τους εργαζόμενους, αφού τα αυξημένα έσοδα πάλι θα προκύψουν από την επιβάρυνση της συντριπτικής πλειοψηφίας των μισθωτών και των συνταξιούχων. Βαθιά θα βάλουν το χέρι τους οι κυβερνώντες στην τσέπη μας με τους έμμεσους και τους άμεσους φόρους.  Οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν 9,2% επί πλέον φόρο εισοδήματος, έναντι αύξησης 4,3% το 2005. Αν δηλαδή πέρυσι τρομάξαμε από τα εκκαθαριστικά της εφορίας, καταλαβαίνετε τι θα συμβεί φέτος με τόση μεγάλη αύξηση, που θα προκύψει κυρίως από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, που θα έχει ως συνέπεια τα εισοδήματα να επιβαρυνθούν με υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές, χωρίς αυτά να αυξάνονται πραγματικά, τη μη αύξηση του αφορολόγητου ορίου και την αναμενόμενη αύξηση των εισοδημάτων λόγω της ωρίμανσης και των αυξήσεων του 2,5%. Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις θα καταβάλλουν μόνο 2,5% περισσότερους φόρους και τα διανεμόμενα επιχειρηματικά κέρδη, δηλαδή αυτά που δεν επενδύονται, θα φορολογηθούν με νέα μείωση 29%, ενώ το 2007 η μείωση θα φτάσει στο 25%.

·        Νέα επιβάρυνση με όχημα τον πλέον αντιλαϊκό φόρο, τον ΦΠΑ, που αναμένεται να αυξήσει τα έσοδα κατά 9,7% σε σχέση με το 2005, που αν και αυξήθηκαν  οι συντελεστές τα έσοδα ενισχύθηκαν μόνο κατά 0,9%. Νέοι φόροι στα ακίνητα, αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, εκμεταλλευόμενη την άγρια κερδοσκοπία και της υπέρογκες τιμές των καυσίμων.  Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα πυροδοτήσει νέα έκρηξη ακρίβειας και πληθωρισμού, την ίδια ώρα που σύμφωνα ακόμα και με το σύνδεσμο των επιχειρήσεων Σούπερ Μάρκετ, οι Έλληνες πληρώνουν μεσοσταθμικά 23% ακριβότερα από τους άλλους Ευρωπαίους χιλιάδες προϊόντα.  Αποκαλυπτική της τεράστιας κλοπής που γίνεται στους καταναλωτές από το κράτος και ιδιαίτερα τους επιχειρηματίες, είναι η ανακοίνωση  της εταιρίας «Ελληνικά Πετρέλαια» για τα κέρδη το 9μηνο του 2005, που αυξήθηκαν καθαρά (μετά φόρων) κατά 103%, ενώ παράλληλα μειώθηκε η εγχώρια ζήτηση πετρελαίου. Αυτά τα κέρδη δε μπορούν να διατεθούν στο κοινωνικό σύνολο, γι’ αυτό η κυβέρνηση αρνείται να δώσει ακόμα κι αυτό το προνοιακό επίδομα θέρμανσης που εύκολα υποσχέθηκε αλλά μετά αναίρεσε γιατί κατάλαβε πως κινδυνεύει η «εθνική οικονομία» από τέτοιες σπατάλες.

·        Χαράτσι από τα έσοδα  που αφορούν τον ειδικό φόρο κατανάλωσης καπνών,   την αύξηση των τελών κυκλοφορίας το 2006,  τις αυξήσεις φωτιά στα εισιτήρια και τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ, την αύξηση των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων κατά 30%το 2006,30% το2007 και 20%για το 2008 και την εισαγωγή Φ.Π.Α. στα ακίνητα.

·        Άγρια λιτότητα στις κοινωνικές δαπάνες που συνοδεύει τη φοροεπιδρομή. Με πρόβλεψη για ονομαστική άνοδο του Α.Ε.Π. κατά 7,4% οι κυριότερες κατηγορίες δαπανών προβλέπεται να αυξηθούν με ρυθμούς σαφώς μικρότερους, γεγονός που σημαίνει ότι η συμμετοχή τους ως προς το Α.Ε.Π. μειώνεται απόλυτα. Αυξήσεις μικρότερες από αυτές που είχε δεσμευτεί δίνει στους ασφαλιστικούς οργανισμούς με αποτέλεσμα να επιδεινωθούν τα οξυμένα ταμειακά τους προβλήματα και να ενισχυθεί η ιδιωτική ασφάλιση. Μεγάλο μαχαίρι πέφτει στις επιχορηγήσεις των συγκοινωνιακών φορέων, στις καταναλωτικές δαπάνες και γενικά στο σύνολο των πρωτογενών δαπανών με εξαίρεση τις ενισχύσεις των στρατιωτικών, των δυνάμεων καταστολής, των ιερέων και των εξοπλιστικών προγραμμάτων.  

·        Ακόμα μεγαλύτερη είναι η άγρια και σκληρή λιτότητα που αφορά τις δαπάνες στην Απασχόληση, την Κοινωνική Πρόνοια, την Υγεία και την Παιδεία. Σ’ όλους αυτούς τους τομείς, που συνθέτουν το «περίφημο κοινωνικό κράτος», οι αυξήσεις είναι μικρότερες και από την προηγούμενη χρονιά. Συμμετέχουν δηλαδή με μικρότερο ποσοστό στην κατανομή των εσόδων του προϋπολογισμού και ιδιαίτερα στο χώρο της παιδείας ο ρυθμός αύξησης είναι 7% έναντι 7,5% το 2005 μετατρέποντας σε απατηλό όνειρο τον δήθεν στόχο της κ. Γιαννάκου για 5% του Α.Ε.Π.

Ο προϋπολογισμός περιγράφει

μια βαθιά ταξική πολιτική

Συνοψίζοντας αυτό που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι, πως και ο φετινός προϋπολογισμός συνεχίζοντας την ταξική πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, διευρύνει τη φτώχεια, βαθαίνει τις αντιθέσεις, εντείνει την ανισότητα στη διανομή των εισοδημάτων. Είναι δηλαδή φτιαγμένος με τα γνωστά και δοκιμασμένα υλικά του παρελθόντος που τόσο έντεχνα χρησιμοποιούσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Στην ίδια ρότα κινείται, μεταφέροντας με πιο άγριους τρόπους τα φορολογικά βάρη στους εργαζόμενους, συνεχίζοντας τη σκληρή πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας σε μισθούς και συντάξεις, κλιμακώνοντας την υποχρηματοδότηση των κοινωνικών τομέων και υπονομεύοντας ακόμα περισσότερο το δημόσιο χαρακτήρα τους, προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων που λεηλατούν τους συγκεκριμένους χώρους.

Οι μαύρες μέρες σκληρής λιτότητας που υπόσχονται κυβέρνηση και Ε.Ε. μέσω του προϋπολογισμού, συνοδεύονται με την ανεξέλεγκτη ακρίβεια, τη λεηλασία του ευρώ, την  επιταχυνόμενη επέκταση των  ελαστικών μορφών εργασίας, την άρση της μονιμότητας και φυσικά το ξεπούλημα της δημόσιας κινητής και ακίνητης περιουσίας. Όπως φαίνεται από τον προϋπολογισμό, οι αποκρατικοποιήσεις - ιδιωτικοποιήσεις των τελευταίων κρατικών φιλέτων,  μαζί με την παράδοση των δημοσίων έργων υποδομής στις ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρείες, είναι οι νέες παροχές προς το κεφάλαιο. Ήδη Εμπορική, Αγροτική τράπεζα, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, λιμάνια-αεροδρόμια, ηλεκτρική ενέργεια, φυσικό αέριο και εκατομμύρια στρέμματα καταπατημένης δημόσιας γης, προβλέπονται να πωληθούν αντί πινακίου φακής.

Το πιο προκλητικό όμως είναι ο μονόπλευρος προσανατολισμός αυτής της πολιτικής. Ενώ δηλαδή οι μισθοί και οι κοινωνικές δαπάνες εδώ και πολλά χρόνια όλο και περισσότερο μειώνονται, τα επιχειρηματικά κέρδη και ο πλουτισμός των λίγων παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Αστρονομικά κέρδη καταγράφουν οι εξαμηνιαίοι ισολογισμοί των μεγάλων Ανωνύμων Εταιρειών αποκαλύπτοντας τη σαθρότητα των επιχειρημάτων για «δημοσιονομική στενότητα, ελλείμματα κ.λ.π.» Συγκεκριμένα τα καθαρά κέρδη για 70 εταιρείες  εμφανίζουν αύξηση 42%, δηλαδή δεκαπενταπλάσια από την ονομαστική αύξηση των μισθών, με τα κέρδη του χονδρικού εμπορίου να φτάνουν στο 613%!!, στις βιομηχανίες τροφίμων στο 67%, στον κλάδο των μεταλλικών προϊόντων στο 68%……(στις συγκεκριμένες εταιρείες δεν περιλαμβάνονται οι τράπεζες, οι σύγχρονοι τοκογλύφοι, που εκεί τα κέρδη είναι ακόμα μεγαλύτερα).  Όμως και τα στελέχη τους οι κεφαλαιοκράτες τα προσέχουν πολύ στη χώρα μας, αφού σύμφωνα με την έρευνα που έγινε πρόσφατα σε 17 αναπτυγμένες ευρωπαϊκές αγορές, ενώ οι Έλληνες που κατατάσσονται στην κατώτερη μισθολογική κλίμακα είναι οι χειρότερα αμειβόμενοι σε ολόκληρη την Ευρώπη, αυτοί που είναι στην ανώτατη κλίμακα (διευθυντές-σύμβουλοι) βρίσκονται μεταξύ των πρώτων με αμοιβές που ξεπερνούν τα 230.000 δολάρια, καλύτερες από τους Ιταλούς, Ολλανδούς, Γάλλους, Σουηδούς….Όσο για τη σύγκριση της κατώτατης μισθολογικής κλίμακας με την ανώτατη οι διαφορές φτάνουν στο 850% όταν στην Ιταλία το χάσμα περιορίζεται στο 550% …Αυτή είναι η αλήθεια. Ο παραγόμενος πλούτος είναι άφθονος και υπεραρκετός ώστε να καλύψει όλες τις σύγχρονες και συνεχώς διευρυνόμενες ανάγκες των εργαζομένων.

Δεν πάει άλλο!

 Αυτή η πολιτική πρέπει  να ανατραπεί

Αυτή την πολιτική είναι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια οι κάθε χρώματος διαχειριστές της εξουσίας και δεν πρόκειται να σταματήσουν πουθενά όσο δε συναντούν σοβαρές αντιστάσεις από τη μεριά των εργαζομένων.

Αυτό το καθήκον δε μπορούν να το εκπληρώσουν οι απαξιωμένες και υποταγμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΔΟΕ-ΟΛΜΕ με τις εθιμοτυπικές απεργίες και τις «διεκδικήσεις» της μιζέριας και της ζητιανιάς. Χρειάζεται ένα μαχητικό ενωτικό κίνημα βάσης που να διεκδικήσει το σύνολο των δικαιωμάτων και τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων μέσα από τη μείωση της εκμετάλλευσης του κεφαλαίου.

 Απέναντι στην πολιτική της αιώνιας λιτότητας  και στους προϋπολογισμούς της φτώχεια, εμείς πρέπει να αντιτάξουμε την πρόταση της άμεσης αντίστασης και συλλογικής δράσης, με τις μορφές του ενιαίου ανυποχώρητου διακλαδικού  αγώνα και συντονισμού μέχρι τη νίκη. Να παλέψουμε για να ανατραπεί η αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης, για να ανατραπούν όλα τα προγράμματα δημοσιονομικής σταθερότητας της Ε.Ε.  Να διεκδικήσουμε την ανακατανομή του πλούτου, να πληρώσει επιτέλους το κεφάλαιο τα ελλείμματα, τους φόρους και τις συντάξεις. Να διεκδικήσουμε τη γενναία στήριξη όλων των κοινωνικών τομέων και την ανατροπή της πολιτικής του κέρδους και  της ανταποδοτικότητας. Να απαιτήσουμε δηλαδή επιτέλους « να μη μας κλέβουν το φαΐ απ’ το τραπέζι».