Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα …. Μάρτη κοσκινίζει

Καλό καλοκαίρι ! από το Δ.Σ. της ΔΟΕ

     Ιστορικές και μοιραίες αποδεικνύονται απέναντι στον κλάδο οι ευθύνες του προεδρείου και της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. Πιστή στο ρόλο του κυβερνητικού προστάτη, επιδιώκει την εκτόνωση της οργής και της αγανάκτησης στο χώρο της Π.Ε. με αποφάσεις σαν τη σημερινή (3-2-05), που κηρύττει τη λήξη ενός αγώνα που δεν έδωσαν ποτέ στην πραγματικότητα, παρά μόνο ξιφουλκώντας στον Τύπο και τα Μ.Μ.Ε. για τάχα «ανυποχώρητες και μαχητικές απεργιακές κινητοποιήσεις μέσα στο Φλεβάρη».

    Οι «φραστικοί αγώνες» δόθηκαν από το προεδρείο μόνο στα χαρτιά εξυπηρετώντας προθέσεις και σχεδιασμούς κομματικής-παραταξιακής ή προσωπικής στρατηγικής. Μιας στρατηγικής  υποταγής και ήττας αφού την ίδια στιγμή που το δίγλωσσο προεδρείο της ΠΑΣΚ τα κάνει πλακάκια με τους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, κηρύσσοντας με τις αποφάσεις του την πλήρη απραξία στο συνδικάτο, η κυβέρνηση της άγριας αντιλαϊκής προσαρμογής χαράζει ανενόχλητη τις  αντιεκπαιδευτικές και αντιλαϊκές στρατηγικές, χρησιμοποιώντας και το «καρότο» του προσχηματικού διαλόγου.

    Όταν το φθινόπωρο διαμορφωνόταν η πολιτική της λιτότητας, η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, ο εμπαιγμός των ψεύτικων υποσχέσεων και η κοροϊδία των αυξήσεων του 3%, η Δ.Ο.Ε. κορύφωνε τον αγώνα με συμμετοχή στην ευτελισμένη εθιμοτυπική 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ.

    Όταν το Δεκέμβρη με τον προϋπολογισμό, ολοκληρωνόταν το παζλ των κυβερνητικών προθέσεων για σκληρή λιτότητα παντού, για γιγάντωση της ωρομισθίας, μείωση των διορισμών και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η ΔΟΕ απάντησε όχι με τον αγωνιστικότερο, αλλά με τον πιο εξωνυμένο τρόπο, με τη συμμετοχή της στο ανύπαρκτο «αγωνιστικό τριήμερο της ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ» και με  τον αποκλεισμό των ωρομισθίων από το συνδικάτο, βάζοντας πλάτη στα κυβερνητικά σχέδια διάσπασης και παραπέρα κατακερματισμού του κλάδου.

    Όταν ξεκίνησε ο προσχηματικός διάλογος για την Παιδεία, η ΔΟΕ δήλωσε αμέσως το «παρών», νομιμοποιώντας με τη συμμετοχή της, τις προειλημμένες αποφάσεις για: απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, άρση του δημόσιου χαρακτήρα της, αξιολόγηση-χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, εξετάσεις στην Ε΄ και ΣΤ΄, κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.

    Με τη σημερινή απόφαση η πλειοψηφίας του Δ.Σ. δείχνει να μην παίρνει υπόψη της την δυσαρέσκεια που υπάρχει σ’ όλο και μεγαλύτερα κομμάτια εκπαιδευτικών και τώρα  που μια σπίθα θα ήταν αρκετή για να δώσει διέξοδο στην αγανάκτηση και το θυμό, κηρύσσει τη λήξη κάθε αγωνιστικής παρέμβασης και προτείνει αναμονή, εκδηλώσεις, συνεντεύξεις και ετεροχρονισμό.

    Μεταχρονολογεί τη σύγκληση των Γ. Σ. αναιρώντας κάθε δέσμευση και αθετώντας όλες τις αποφάσεις που η ίδια πλειοψηφία είχε πάρει το προηγούμενο διάστημα. Νομιμοποιεί με τη συμμετοχή της την προώθηση και επιβολή αντιδραστικών αλλαγών του «εθνικού διαλόγου» και δεν εισηγείται καμιά αγωνιστική διέξοδο και προοπτική, με εμφανή στόχο είτε να έλθει ένα «αναίμακτο και ειρηνικό Πάσχα» κι έπειτα η καλοκαιρινή ραστώνη είτε να εξασφαλίσει μια θέση στον αγωνιστικό παράδεισο της ΑΔΕΔΥ, που εντελώς τυχαία προγραμματίζει άλλο ένα αγωνιστικό τριήμερο αγρανάπαυσης και εκφυλισμού στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μάρτη.

Δίνω Ότι Έχω

           Όσο για το τάχα «διεκδικητικό» πλαίσιο και τα  αιτήματα, μόνο στις ανάγκες και στα προβλήματα της περιόδου δεν ανταποκρίνεται: 

     Δε λένε κουβέντα για την ακρίβεια που καλπάζει, την εισοδηματική κοροϊδία του 3%.,τις ονομαστικές μειώσεις του μισθού από το Γενάρη, λόγω της αύξησης της παρακράτησης του φόρου.

 Δε λένε κουβέντα για τη νέα λεηλασία που ετοιμάζεται με πρόσχημα τα ελλείμματα και το δημοσιονομικό χρέος. Αναμασούν τα γενικόλογα αιτήματα για αύξηση των δαπανών για την παιδεία και συνεχίζουν να επαιτούν το υπόλοιπο του επιδόματος των 176 ευρώ. Σιωπούν όμως για την πραγματικότητα του προϋπολογισμού, που περιορίζει τις δαπάνες για την παιδεία, υποχρηματοδοτεί την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς. Σιωπούν πως τα 176 που έχουν γίνει 103 δεν έχουν προϋπολογιστεί και μάλλον θα συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν με ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και φτηνές προεκλογικές δεσμεύσεις.

Δε λένε κουβέντα για τα χαρακτηριστικά του «νέου μισθολογίου» που διεκδικούν, που είναι απόφαση της κυβέρνησης να επιβληθεί το 2006 και θα έχει όλα τα σημάδια της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της ανταγωνιστικότητας και της εσωτερικής και εξωτερικής κατηγοριοποίησης και διαφοροποίησης των μισθών με βάση την αξιολόγηση και τη στοχοθεσία.

Σιωπούν για όλα αυτά που επίσημα η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει  για άνοιγμα του ασφαλιστικού, σύνταξη στα 70, καταιγίδα αλλαγών στο εργασιακό και περιορισμό των ήδη ασήμαντων κοινωνικών παροχών.

Δε λένε κουβέντα για την αξιολόγηση και την υπαγωγή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς, τη στιγμή που Καραμανλής- Παπανδρέου κι όχι μόνο, συμφωνούν και διαλεγόμενοι δήθεν, ετοιμάζονται να επιβάλλουν το «μεγάλο όραμα της αξιολόγησης παντού».

Δε λένε κουβέντα για την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την αμφισβήτηση των δικαιωμάτων και κυρίως δεν αναλαμβάνουν κανένα μέτρο αντίστασης στην πράξη σε ό,τι επιβάλλεται καθημερινά στα σχολεία με διοικητικές εντολές και αυταρχισμό.

Να ταράξουμε τα στάσιμα νερά

Δεδομένου ότι δε διαφαίνεται καμιά προοπτική αλλαγής στη στάση της πλειοψηφίας της ΔΟΕ πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα να σχεδιαστεί και να οργανωθεί ο εκπαιδευτικός και κοινωνικός αντίλογος από τους πρωτοβάθμιους συλλόγους και τις επιτροπές αγώνα. Μπορούν και πρέπει συντονισμένα και πανελλαδικά οι σύλλογοι, η ίδια η βάση, να σπάσει το κλίμα συναίνεσης και απραξίας και να λειτουργήσει σαν πόλος συσπείρωσης που θα αναδείξει τα πραγματικά προβλήματα, θα επιδιώξει συγκεκριμένες νίκες και θα λειτουργήσει ως αφετηρία για νέο κύκλο αποτελεσματικών αγώνων στην εκπαίδευση. Γι’ αυτό στηρίζουμε και συμμετέχουμε στο συντονισμό των συλλόγων και των ΕΛΜΕ του λεκανοπεδίου, που αγκαλιάζει ήδη πάνω από 25 σωματεία και καλούμε όλους τους συναδέλφους να στηρίξουν το αγωνιστικό πρόγραμμα τους.

Συμμετέχουμε στις πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις που θα ξεκινούν από το ΥΠΕΠΘ, στις 16 Φλεβάρη και 1 Μάρτη, δίνοντας μια μαχητική απάντηση στον προσχηματικό «διάλογο», αλλά και στη συνολική κυβερνητική πολιτική.

Οργανώνουμε το δικό μας κοινωνικό αντίλογο μέσα από μια πλατιά καμπάνια ενημέρωσης από κοινού με τους καθηγητές-φοιτητές-γονείς-μαθητές, απονομιμοποιώντας την πολιτική του υπουργείου και αποκαλύπτοντας τους σχεδιασμούς του και τις πραγματικές επιδιώξεις του.

 Πανελλαδικά δημιουργούμε πανεκπαιδευτικά γεγονότα ταράζοντας τα ήσυχα νερά, με αιτήματα που συγκρούονται με τους πυρήνες της κυρίαρχης πολιτικής, που υπερασπίζονται το δημόσιο σχολείο και την εργασιακή δημοκρατία και αναπνέουν το οξυγόνο των Γ.Σ. των επιτροπών αγώνα, του οριζόντιου συντονισμού των συλλόγων και των κοινωνικών συμμαχιών.

Προτείνουμε και στηρίζουμε απεργιακές κινητοποιήσεις τώρα,  που θα έχουν κλιμάκωση, διάρκεια και περίοδο κορύφωσης, δηλώνοντας ταυτόχρονα προς όλες τις κατευθύνσεις πως δε θα σταματήσουμε αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματα που αποφασίσαμε να διεκδικήσουμε.

ΟΛΟΙ στους ΔΡΟΜΟΥΣ και στις ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ –ΟΛΟΙ στις ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

ΑΝΟΙΞΗ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Επιστροφή

Περιεχόμενα