e-mail: paremvaseis_oiele@yahoo.gr

Η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ ότι προτίθεται να προχωρήσει στην ίδρυση μη κρατικού πανεπιστημίου αποτελεί μια πραγματική πρόκληση. Είναι ένδειξη πρωτοφανούς πολιτικής και ιδεολογικής μεταστροφής να πρωτοπορεί στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης η …εργατική συνομοσπονδία! 

Η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ αποτελεί αιχμή του δόρατος για την ένταση του ταξικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης, για το βάθεμα των ταξικών φραγμών και για τη συγκρότηση ενός εκπαιδευτικού δικτύου αποκλειστικά για στρώματα που έχουν την οικονομική άνεση να πληρώσουν για τις σπουδές τους. Ταυτόχρονα θα λειτουργήσει σαν μοχλός πίεσης προς τα δημόσια ΑΕΙ για να προχωρήσουν σε αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, να δεχτούν την αξιολόγηση με κριτήρια παραγωγικότητας και να προσαρμοστούν στις ανάγκες της αγοράς και της καπιταλιστικής παραγωγής. Κινήσεις όπως αυτές της ΓΣΕΕ έρχονται να προσφέρουν το αναγκαίο πέπλο νομιμοποίησης σε αυτό το εγχείρημα ιδιωτικοποίησης. Αποτελούν δε την ολοκλήρωση της ευρύτερης μετάλλαξης της ΓΣΕΕ και της ηγεσίας της, της λογικής της ταξικής συνεργασίας και των Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων πείνας, της αποδοχής του εκσυγχρονισμού και της 'εθνικής ανάπτυξης', των 'μνημονίων συνεργασίας' με την Ολυμπιάδα των νεκρών εργατών.

Πρόκληση, όμως, αποτελεί και το γεγονός ότι περιφέρεται ως βασικός προπαγανδιστής του ιδιωτικού ΑΕΙ της ΓΣΕΕ ο Μ. Κουρουτός, πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, της ομοσπονδίας των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Ο καθένας θα υπέθετε ότι κάποιος που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στην ιδιωτική εκπαίδευση και κατά συνέπεια γνωρίζει την πραγματικότητά της θα έπρεπε να πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στην επέκταση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αντίθετα, τον βλέπουμε να διαφημίζει το …ΚΕΣ της ΓΣΕΕ και να προωθεί ουσιαστικά τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής για την εκπαίδευση. Αποτελεί και αυτό ένδειξη της κατεύθυνσης στην οποία οδηγείται μια ομοσπονδία που κάποτε είχε προμετωπίδα της την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, και για την οποία έχει σοβαρές ευθύνες η σύμπραξη ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ (με την ανοχή της ΔΑΚΕ) που έχει την διοίκηση της ομοσπονδίας.

Απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις θα πρέπει το εκπαιδευτικό κίνημα (αλλά και συνολικά το εργατικό κίνημα) να πάρει θέση και να υπερασπιστεί τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση από όλες τις μορφές άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησής της, να καταδικάσει τις πρωτοβουλίες της ΓΣΕΕ, να πάρει πρωτοβουλίες αγωνιστικής σύγκρουσης με το βάθεμα της εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης.