ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΣΕΩΝ Π.Ε.

6-5-04

"Ρωγμή στο καθεστώς της ελαστικής εργασίας η δικαίωση της Έφης Γκίκα"

Με την επαναπρόσληψη της ωρομίσθιας συναδέλφου Έφης Γκίκα και με υπαναχώρηση της πολιτείας και της διοίκησης, έληξε, ύστερα από 9 μέρες, η απεργία πείνας στη Λέσβο. 

Ο αγώνας της συναδέλφου δεν ήταν ατομικός, ακουμπούσε και στιγμάτιζε τη ραγδαία ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση, αποκάλυπτε την κυνική πολιτική της εργασιακής ομηρίας και ανασφάλειας, ήταν συνδεμένος με τη συλλογική κινητοποίηση και δράση που αναπτύχθηκε τους 2 τελευταίους μήνες στο νησί. Συλλογική δράση που καταγράφηκε με τις κινητοποιήσεις μέσα κι έξω από τη Διεύθυνση Β/θμιας Εκπαίδευσης Λέσβου και αναπτύχθηκε με εκδηλώσεις συμπαράστασης από όλη τη χώρα και με ένα κίνημα, που έδωσε ταυτόχρονα σοβαρά δείγματα γραφής στο επίπεδο της αλληλεγγύης, κατά τη διάρκεια των 9 αυτών ημερών απεργίας πείνας.

Η δεινή θέση στην οποία οδήγησαν κατά τη φετινή σχολική χρονιά τους συμβασιούχους εκπαιδευτικούς οι κυβερνητικές αυθαιρεσίες ήταν απλώς ένα ακραίο επεισόδιο ενταγμένο στο μόνιμο στόχο της πολιτικής της προηγούμενης αλλά και της νέας κυβέρνησης για τη βίαιη ανατροπή των εργασιακών κεκτημένων στη δημόσια εκπαίδευση. Σε ένα τέτοιο τοπίο, η ατομική στάση, στο βαθμό που δένεται με συλλογικούς αγώνες, μπορεί να δώσει θετικά αποτελέσματα και κυρίως να συνεγείρει και να συμβάλει στην όξυνση των συνειδήσεων.

Χαιρετίζουμε την αγωνιστικότητα της δικαιωμένης πλέον συναδέλφου και τη δράση των συλλογικοτήτων που στήριξαν αυτόν τον αγώνα. Αγώνα της εκπαιδευτικής κοινότητας, αγώνα όλης της τοπικής κοινωνίας της Λέσβου, αγώνα των εκπαιδευτικών,των μαθητών των φοιτητών ,των γονιών, κόντρα στην αναλγησία της πολιτείας, κόντρα στο διοικητικό αυταρχισμό άβουλων και μοιραίων προϊσταμένων, κόντρα στην ολιγωρία και την υποταγή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Αναμφισβήτητα η επαναπρόσληψη της Έφης Γκίκα είναι μια νίκη. Νίκη δική της, νίκη του κινήματος! Θέλουμε όμως να τονίσουμε την αναγκαιότητα της παραπέρα ανάπτυξης της συλλογικής δράσης για τις μεγάλες διεκδικήσεις που θα φέρουν και τις μεγάλες νίκες. 

Σήμερα που διαλύονται οι αυταπάτες, αποκαλύπτεται και αποδεικνύεται ότι μόνη λύση στο πρόβλημα της εργασιακής ομηρίας των αναπληρωτών είναι ο μαζικός, ενωτικός αγώνας για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή θα είναι το συλλαλητήριο της 14 Μάη. Για να μετατραπεί η ατομική αγανάκτηση σε μαζική συλλογική δράση, για να αξιοποιήσουμε τη ρωγμή που άνοιξε το κίνημα στη Λέσβο και να πετύχουμε μια περήφανη νίκη απέναντι στο καθεστώς της ελαστικής εργασίας.

Επιστροφή

Περιεχόμενα