Παρά τις δεσμεύσεις της Υπουργού για διάλογο με τα συνδικάτα, ακολουθώντας την προσφιλή τακτική της προηγούμενης κυβέρνησης για νομοθετικές παρεμβάσεις την περίοδο του καλοκαιριού, η κυβέρνηση προώθησε και ψήφισε χωρίς διάλογο και σε αντίθεση με τις θέσεις του εκπαιδευτικού κινήματος, σημαντικά εκπ/κά θέματα. Ψήφισε τις ρυθμίσεις για τους συμβασιούχους και το νόμο για τους διορισμούς στην εκπαίδευση που μονιμποιεί την ανασφάλεια, την ομηρία και την ελαστική εργασία. Ψήφισε τις ρυθμίσεις για το εξεταστικό που παγιώνουν τον εξετασιοκεντρικό χαρακτήρα του σχολείου. Επιχείρησε να εισάγει εγκύκλιο υπέρ των σχολαρχών που να επιτρέπει την πρόσληψη καθηγητών στα ιδιωτικά δημοτικά σχολεία, επιδιώκοντας την ανατροπή των εργασιακών και παιδαγωγικών δεδομένων στην Π.Ε. Το ψηφιδωτό των πρώτων μέτρων της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στην εκπαίδευση συμπληρώθηκε με το νόμο για τη Δημόσια Διοίκηση, που ψηφίστηκε σχεδόν εν κρυπτώ και προβλέπει τη λήξη της θητείας των σημερινών στελεχών εκπαίδευσης, την αντικατάστασή τους από προσωρινούς και τη δρομολόγηση νέου Π.Δ. για την επιλογή μόνιμων από δω και πέρα στελεχών σε όλη την πυραμίδα της διοίκησης.

Παρά τις ρητορείες και τις υποσχέσεις, τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης αποκαλύπτουν την ουσία της πολιτικής της, που είναι η απαξίωση του δημόσιου σχολείου και της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και η προώθηση με κάθε μέσο της πολιτικής που υπηρετεί το σχολείο της αγοράς κι όχι της μόρφωσης, το σχολείο που εντείνει αντί να αμβλύνει τους ταξικούς φραγμούς και κυρίως το σχολείο μιας υπερσυγκεντρωτικής ιεραρχικής δομής που λειτουργεί με υποταγμένο- ανασφαλές προσωπικό και ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Με το νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώνει εσπευσμένα η κυβέρνηση της Ν.Δ επιδιώκει να δημιουργήσει, κατά τα πρότυπα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το πλαίσιο κομματικού ελέγχου, ασφυχτικής χειραγώγησης και υποταγής, έτσι ώστε να εξασφαλίσει τα απαραίτητα "εργαλεία" που θα επιβάλλουν τις σαρωτικές αλλαγές, που προωθούν η Ε.Ε, το κεφάλαιο και οι κυρίαρχοι κύκλοι για να περάσει στο νέο γύρο των αντιδραστικών επιλογών.

Το σκηνικό που διαμορφώνει ο τελευταίος νόμος για τη Δημόσια Διοίκηση επιβεβαιώνει τη θέση των Παρεμβάσεων ότι τα στελέχη, ανεξαρτήτως χρώματος της κυβέρνησης, είναι ιμάντες μεταφοράς της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής και αποτελούν έναν εξωτερικό μηχανισμό επιβολής, ελέγχου και αξιολόγησης, που αναπαράγει και επιβάλλει τις αντιδραστικές κυβερνητικές επιλογές στο χώρο της εκπαίδευσης. Ετσι, παρά την εναλλαγή προσώπων, η ουσία της θέσης τους και της αποστολής τους παραμένει αναλλοίωτη.

Η αλλαγή προσώπων κρίθηκε αναγκαία τώρα όχι μόνο για να τακτοποιηθούν "τα δικά μας παιδιά", αλλά και για να εφαρμοστεί μέχρι κεραίας και χωρίς αντιρρήσεις, η πολιτική που θέλει να επιβάλλει η Ν.Δ. Μια πολιτική που για την εκπαίδευση θα έχει ως βασικό της συστατικό στοιχείο την αξιολόγηση σχολικών μονάδων, μαθητών και εκπαιδευτικών και θα διαμορφώνει ένα διαρκές εξεταστικό - αξιολογικό κάτεργο, που θα αποστεώνει και θα αφυδατώνει τη γνώση στα επίπεδα της χρησιμοθηρίας για τις επικείμενες εξετάσεις, περνώντας έτσι στο νέο γύρο των αντιεκπαιδευτικών επιλογών και της σαρωτικής επίθεσης στο δημόσιο σχολείο.

Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη αξιολόγηση διατρέχει όλο το νόμο για τη Δημ. Διοίκηση, ενώ ταυτόχρονα είναι η λέξη που χρησιμοποιούν όλο και πιο συχνά στις συνεντεύξεις και στις άλλες παρεμβάσεις τους η Υπουργός και τα άλλα κυβερνητικά στελέχη του ΥΠΕΠΘ. "Αξιολόγηση παντού", είναι το σλόγκαν της κ. Γιαννάκου... η αξιολόγηση ήταν η μαγική λέξη και της προηγούμενης κυβέρνησης. Κανείς δε μπορεί να ξεχάσει το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο του ν. 2525/97 που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, το νόμο 2986 για την αξιολόγηση, το Δημ. Κώδικα, τους εσωτερικούς κανονισμούς, το Καθηκοντολόγιο,το νόμο για τη διοίκηση της εκπαίδευσης και τους δοτούς Περιφερειάρχες, την ενίσχυση με κάθε τρόπο της ιεραρχίας και του διοικητικού ρόλου των διαφόρων στελεχών της εκπ/σης. Μ' όλα αυτά και με δεκάδες άλλα Π.Δ και εγκυκλίους επιχείρησαν να κάνουν ακόμα πιο αντιδραστικό το εργασιακό καθεστώς και να ελέγξουν - χειραγωγήσουν περισσότερο τους εκπαιδευτικούς και τους εκπαιδευόμενους. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει πως τα στελέχη που σήμερα παύονται, υλοποίησαν στην πράξη την κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ με τον πιο επιθετικό τρόπο. Αυτά έσερναν πέρσι από σχολείο σε σχολείο για συμπλήρωση ωραρίου χιλιάδες εκπαιδευτικούς, προχωρούσαν σε συμπτύξεις τμημάτων, κατατμίζαν κενά και προσλάμβαναν ωρομίσθιους αντί για αναπληρωτές, καταργούσαν τις τάξεις υποδοχής, επέβαλλαν υποχρεωτικές υπερωρίες, απαγόρευαν απεργίες (Περιφερειάρχης Αττικής), προχωρούσαν σε διώξεις για συνδικαλιστική δράση συναδέλφων (Διευθυντής Εκπαίδευσης Π.Ε. Πειραιά), απέλυαν ωρομίσθιους (Διευθύντρια Εκπαίδευσης Δ.Ε Μυτιλήνης).

Τον ίδιο δρόμο είναι αποφασισμένη να συνεχίσει η νέα κυβέρνηση, γι' αυτό βιάζεται να στελεχώσει τη διοίκηση της εκπ/σης με τους κομματικά προσκείμενους που, χωρίς διαφωνίες και αντιδράσεις, θα κάνουν τα πάντα για να εφαρμόσουν τη νεοσυντηρητική και νεοφιλελεύθερη πολιτική στην εκπαίδευση και συνολικά στην κοινωνία. Μάλιστα οι τελευταίες δηλώσεις με τις προθέσεις του Υπουργείου Παιδείας για μόνιμα διοικητικά στελέχη αποκαλύπτουν την αντιφατικότητα και την ανακολουθία της πολιτικής τους, που ενώ καταργούν την μονιμότητα στην υπόλοιπη Δημ. Διοίκηση την καθιερώνουν στην εκπ/ση που υπήρχε μέχρι τώρα η θητεία. Στην πραγματικότητα όμως, αποδεικνύουν την απόφαση της κυβέρνησης να θωρακίσει τη διοικητική, ιεραρχική, ελεγκτική πυραμίδα με τη μονιμότητα, έτσι ώστε με ενισχυμένο το θεσμό της και με μοχλό την αξιολόγηση να χρησιμοποιηθεί ως ένα αυστηρά επιλεγμένο και ελεγχόμενο σώμα διοικητικών υπαλλήλων "μάνατζερ" που θα έχει ως αποκλειστικό έργο την προώθηση και εφαρμογή των κυβερνητικών εκπ/κών επιλογών και ασφαλώς ως πρώτιστο καθήκον τη χειραγώγηση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Μια τέτοια εξέλιξη αποτελεί συνέχεια του αυταρχικού μοντέλου που εισήγαγε το ΠΑΣΟΚ, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί σοβαρότατο αντιδραστικό βήμα που κινείται στα πλαίσια της αντίληψης που εκφράστηκε με τα ως τώρα μέτρα και θέλει να καταστήσει τη δημόσια εκπαίδευση κάτι ανάμεσα σε στρατώνα και επιχείρηση.

Είναι προφανείς οι κολοσσιαίες ευθύνες του υποταγμένου συνδικαλισμού για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Είναι τραγικό ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας νομοθετεί ενάντια στις ανάγκες των εκπαιδευτικών, επικαλούμενη ότι υιοθετεί τις θέσεις του κλάδου που διαμόρφωσε η πλειοψηφία της ΔΟΕ. Δεν μπορούσε η Υπουργός να περιμένει καλύτερη πάσα από το "...ο κλάδος είναι υπέρ της αξιολόγησης..." που της δήλωσε ο πρόεδρος της ΔΟΕ στην πρώτη συνάντησή τους, αλλά και από τα κείμενα των "θέσεων του κλάδου" που ψήφισαν από κοινού ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, καθιστώντας τη ΔΟΕ ως ένα παντός καιρού κυβερνητικό συνδικάτο. Γι αυτό οι εκπαιδευτικοί αντιλαμβάνονται πόσο κροκοδείλια είναι τα δάκρυα των στελεχών της ΠΑΣΚ και της ηγεσίας της ΔΟΕ για την παύση των "καταξιωμένων στελεχών" και για τη δημοκρατία στην εκπαίδευση. Γι αυτό δημιουργεί αγανάκτηση το ενδιαφέρον και η "αγωνιστικότητα" της ΠΑΣΚ -που ενώ αποδέχτηκε όλο το αυταρχικό πλέγμα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και σήμερα σιωπά συναινώντας στην ουσία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της Ν.Δ.- είναι έτοιμη τουλάχιστον στα λόγια να ξεκινήσει "νέο ανένδοτο" για τη θέση, την "τιμή" και κυρίως για την κομματική ταυτότητα των στελεχών εκπαίδευσης, επικουρούμενη μάλιστα από τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του Συνασπισμού (βλ. αποφάσεις σε ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ).

Η ζωντανή μαχόμενη εκπαίδευση αντιλαμβάνεται ότι η πραγματική αντίσταση στην αυταρχική ιεραρχική πυραμίδα και την επαπειλούμενη ένταση του διοικητικού αυταρχισμού και κυρίως η αντίσταση στην πράξη ενάντια στην αξιολόγηση - χειραγώγηση, μέχρι την οριστική κατάργησή της, παίρνει ξανά χαρακτήρα αναγκαιότητας. Μια αντίσταση που πρέπει να στηριχτεί στη βάση των εκπαιδευτικών, στις Γ.Σ. των συλλόγων, σε κάθε σχολειό και σε κάθε σύλλογο διδασκόντων. Οι εκπαιδευτικοί δε μπορούν να στηρίζονται στην υποκριτική αγωνιστικότητα της ΠΑΣΚ των τεράστιων ευθυνών ούτε στους (απόλυτα εργοδοτικούς πλέον) συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ που εφοδεύουν προς τον κρατικό μηχανισμό. Ούτε μπορούν να στηρίζονται στην αφυδατωμένη πρόταση της ΕΣΑΚ για επιλογή στελεχών με μόνο μετρήσιμα κριτήρια, πρόταση που στην πράξη εξαγνίζει το ρόλο των στελεχών στη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών και την υλοποίηση των αντιεκπαιδευτικών μέτρων.

Το ανεξάρτητο ταξικό ρεύμα στην εκπαίδευση, οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε το εκπαιδευτικό κίνημα δυναμικά και μαχητικά (και από το Σεπτέμβρη χωρίς καθυστέρηση) να συγκρουστεί με την πολιτική αυτή που συνολικά αμφισβητεί δικαιώματα, ανάγκες και καταχτήσεις. Δεν αντιστεκόμαστε απλώς στο νόμο που παύει τα στελέχη, διορίζει προσωρινά και επιβάλλει τα μόνιμα, αλλά αντιστεκόμαστε σε όλη τη φιλοσοφία και το ιεραρχικό πλέγμα της διοίκησης και συνολικά στο θεσμό των στελεχών που καλούνται να εφαρμόσουν την αντιεκπαιδευτική πολιτική, γιατί ανεξαρτήτως προσώπων, η ουσία του ρόλου τους είναι προκαθορισμένη. Ένας ρόλος καταπίεσης, επιβολής, πειθάρχησης και ελέγχου. Ένας ρόλος αξιολογητή και χειραγωγού σε ένα εκπαιδευτικό μοντέλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του σχολείου της αγοράς και της επιχειρηματικής λογικής. Από την άποψη αυτή, το ποιος και πως επιλέγεται στη θέση του στελέχους, είναι στενά συνεδεμένο με την πολιτική που θα υπηρετήσει.

• Ζητάμε την κατάργηση του πρόσφατου νόμου για τη δημόσια διοίκηση καθώς και όλου του αυταρχικού πλαισίου για τη λειτουργία της εκπαίδευσης (Ν.2525, Ν. 2986 για την αξιολόγηση ,Ν. για την περιφερειακή δομή της εκπαίδευσης, Καθηκοντολόγιο, ΔΥΚ).

• Καλούμε το εκπαιδευτικό κίνημα να μη νομιμοποιήσει με τη συμμετοχή του καμιά από τις διαδικασίες για τη συγκρότηση του αυταρχικού ιεραρχικού μοντέλου των μόνιμων αξιολογητών και να μην πάρει μέρος σε κανένα "διάλογο" που θα δικαιολογήσει τις προαποφασισμένες αντιεκπαιδευτικές επιλογές.

• Απορρίπτουμε και αντιδρούμε σε κάθε απόπειρα εφαρμογής της αξιολόγησης-χειραγώγησης, καλώντας κάθε εκπαιδευτικό να μη δεχτεί να παίξει το ρόλο του αξιολογητή, να μην επιτρέψει την είσοδο αξιολογητών στην τάξη του, να μη συμβάλει σε διαδικασίες αυτοαξιολόγησης, ή αξιολόγησης των σχολικών μονάδων.

• Καλούμε τις Γενικές Συνελεύσεις, τους συλλόγους, αλλά και τη ΔΟΕ να καλύψουν συνδικαλιστικά και νομικά κάθε συναδέλφισσα και κάθε συνάδελφο, ώστε να ακυρώσουμε στην πράξη -και με συλλογικό τρόπο- την αξιολόγηση χειραγώγηση.

• Στο αυταρχικό σχολείο της αγοράς, αντιτάσσουμε το σχολείο της δημοκρατίας και της παιδαγωγικής ελευθερίας, το δημόσιο σχολείο των σύγχρονων κοινωνικών και μορφωτικών αναγκών.

• Προτάσσουμε μια συνολικά διαφορετική αντίληψη απέναντι στα ιεραρχικά μοντέλα διοίκησης και το ρόλο τους και διεκδικούμε μια άλλη λειτουργία του εκπαιδευτικού καθώς και του συλλόγου διδασκόντων, έτσι ώστε να αποτινάσσουν το ρόλο του διεκπεραιωτή των εντολών και των ειλημμένων αποφάσεων.

• Προτείνουμε και προβάλλουμε ταυτόχρονα μια άλλη αντίληψη για την οργάνωση και τη λειτουργία της εκπαίδευσης και της σχολικής μονάδας που, εκτός από την παιδαγωγική ελευθερία, είναι συνυφασμένη με τη λογική της αυτοδιαχείρησης, της αυτοοργάνωσης, της αιρετότητας και της ανακλητότητας.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2004
www.paremvasis.gr

Επιστροφή

Περιεχόμενα