ΚΑΛΕΣΜΑ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ, ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

Η πρόσφατη κυβερνητική αλλαγή σε κανένα βαθμό δεν σημαίνει ουσιαστική αλλαγή πολιτικής. Αντίθετα το πρόγραμμα της ΝΔ αναπαράγει το ευαγγέλιο της ανταγωνιστικότητας, της δημοσιοοικονομικής πειθάρχησης, της επιχειρηματικότητας, επιμένει στην πλήρη συμμόρφωση με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ευθυγραμμίζεται με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τη διεθνή αντιτρομοκρατική υστερία και αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας και τη νέα "Μεγάλη Ιδέα" την Ολυμπιάδα.

Με βάση το κλίμα που διαμορφώνεται, τις κυβερνητικές εξαγγελίες, αλλά και την ουσιαστική συναίνεση του ανοιχτά νεοφιλελεύθερου πλέον ΠΑΣΟΚ, το επόμενο διάστημα θα συνεχιστεί και θα ενταθεί η επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους:

• Η λιτότητα, η μισθολογική υποβάθμιση, η υποχρεωτική καταφυγή στην υπερεργασία και την πολυαπασχόληση.

• Ο νέος γύρος ιδιωτικοποιήσεων και η παράλληλη έμφαση στην αποδοτικότητα και την κερδοφορία σε όσες επιχειρήσεις μείνουν υπό κρατικό έλεγχο

• Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η μερική απασχόληση, η εργασιακή ανασφάλεια και περιπλάνηση, η αντιμετώπιση της ανεργίας μέσα από την γενίκευση της ανασφάλιστης εργασίας

• Η αντιμετώπιση των εργαζόμενων ως αναλώσιμων υλικών, η περιφρόνηση της υγείας και της ασφάλειάς τους, η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και ασθενειών.

• Η συνέχιση της ομηρίας των συμβασιούχων παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες. 

• Οι νέες αντιδραστικές τομές στο ασφαλιστικό, η ακόμη μεγαλύτερη παράταση των ορίων συνταξιοδότησης, ο περιορισμός των συντάξεων.

• Ο καθημερινός αυταρχισμός μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς. 

Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα το μεγάλο ζητούμενο παραμένει η απάντηση των ίδιων των εργαζόμενων. Δεν μπορούμε ούτε πρέπει να μείνουμε αδρανείς θεατές των εξελίξεων. Αντίθετα πρέπει το εργατικό κίνημα να στείλει το μήνυμα ότι θα το βρει μπροστά της η κυβέρνηση σε περίπτωση που θα δοκιμάσει νέες επιθετικές τομές, αλλά και ότι θα αναζητήσει αγωνιστικούς δρόμους για να έρθουν στο προσκήνιο τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. 

Πιστεύουμε ότι ένας άλλος αγωνιστικός δρόμος για το εργατικό κίνημα δεν μπορεί να έλθει μέσα από τη στάση της συναινετικής πλειοψηφίας ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, την αποδοχή της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας, τις πρακτικές εκσυγχρονισμένου εργοδοτικού συνδικαλισμού. 

Ούτε μπορεί να δώσει βέβαια προοπτική η στάση της Αυτόνομης Παρέμβασης (ΣΥΝ) που συνδυάζει την αριστερή ρητορεία με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και την συνεργασία με τις παραλλαγές του κυβερνητικού συνδικαλισμού. 

Δεν δίνει προοπτική όμως ούτε και η λογική του ΠΑΜΕ, η υποτίμηση της δυνατότητας να υπάρξουν σήμερα νικηφόροι αγώνες, ο απομονωτισμός, η αντιμετώπιση των κινητοποιήσεων απλώς ως τρόπων αύξησης της πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ, οι γενικόλογες διακηρύξεις που δεν συνοδεύονται από μια πραγματική προσπάθεια ανάδειξης των λαϊκών αναγκών.

Εμείς λέμε ότι σήμερα χρειάζεται μια άλλη πορεία στο εργατικό κίνημα:

• Που να αντιστρατεύεται την κυβερνητική πολιτική, τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. τη διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, τον ιμπεριαλισμό, την πολιτική της εργοδοσίας και του κεφαλαίου

• Που να αντιτίθεται στη λογική της "ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας" ή της "λαϊκής οικονομίας" που δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά υποταγή των εργαζόμενων στις απαιτήσεις της καπιταλιστικής κερδοφορίας

• Που να προσπαθεί να διαμορφώσει μια άλλη κατάσταση στα σωματεία και να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία τους από το κράτος, την εργοδοσία και τις κυβερνητικές εντολές, να προσπαθεί να αντιστρέψει τις τάσεις απομαζικοποίησης των σωματείων, να επιμένει στη λογική του αγωνιστικού συντονισμού και της διαχείρισης των σωματείων και των αγώνων από τους ίδιους τους εργαζόμενους

• Που να επιδιώκει την οργάνωση πραγματικών αγώνων κι όχι κινητοποιήσεων συμβολικού ή επετειακού χαρακτήρα, αγώνων που θα οδηγούν σε νίκες, σε πραγματικές κατακτήσεις, στην υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων

• Που να φέρνει πραγματικά μπροστά τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες: Για αυξήσεις στους μισθούς, για μόνιμη και σταθερή εργασία, για μείωση του χρόνου εργασίας, για επανακατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας, της παιδείας και της ασφάλισης, για μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, για πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους ξένους εργάτες.

• Που να μη διστάζει να πάρει θέση απέναντι σε κρίσιμα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα: τον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό, την Ολυμπιάδα. 

Και ξέρουμε ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Το έχουμε ζήσει σε διαφορετικούς βαθμούς σε όλες τις μεγάλες μάχες που δόθηκαν τα τελευταία χρόνια. Το έχουν δοκιμάσει αρκετές παρεμβάσεις, συσπειρώσεις, κινήσεις, συνδικαλιστές που επέμειναν να αναζητούν μια μάχιμη και αποτελεσματική ταξική γραμμή. 

Αντιλαμβανόμαστε τα όρια του κατακερματισμού και της αποσπασματικότητας και γι' αυτό λέμε ότι χρειαζόμαστε ένα σημείο συνάντησης, συζήτησης, συντονισμού και κοινής πορείας όλου αυτού του δυναμικού. Μια ζωντανή δημοκρατική διαδικασία ανταλλαγής εμπειρίας και σχεδιασμού της δράσης, που να μην είναι συγκυριακή σύμπραξη συνδικαλιστών, αλλά κίνηση με μονιμότερα χαρακτηριστικά για να μπορεί: 

• Να ενοποιεί και να δικτυώνει τις επιμέρους παρεμβάσεις (σεβόμενη την αυτονομία τους), να καταγράφει ένα διαφορετικό, μαχητικό ανεξάρτητο ταξικό ρεύμα στο συνδικαλιστικό κίνημα, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τις μεγάλες μάχες που θα κληθεί να δώσει το εργατικό κίνημα και να αναζητά έναν εργασιακό-διακλαδικό συντονισμό κόντρα στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

• Να λειτουργεί ως χώρος συλλογικής επεξεργασίας άποψης και πολιτικής κατεύθυνσης για το εργατικό κίνημα, να βαθαίνει τη συζήτηση για ένα σύγχρονο εργατικό πρόγραμμα πάλης.

• Να αντιστρατεύεται την απομόνωση και τον κατακερματισμό και να δοκιμάζει διαρκώς πρακτικές αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς αγώνες.

• Να στηρίζει πρωτοβουλίες για να στηθούν παρεμβάσεις σε σωματεία ή σωματεία εκεί που αυτά δεν υπάρχουν.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ - ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ - ΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

Επιστροφή

Περιεχόμενα