ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ.

ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΣΕ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑΣ, ΤΟΥ ΕΜΠΑΙΓΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

  

Είναι γνωστό πως ένα κοινό νήμα συνδέει τις αλλαγές στο περιεχόμενο της εκπαίδευση, τις αλλαγές στη σχέση σχολείο-αγορά, τις αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς και στο δικαίωμα της εργασίας. Γι’ αυτό και η επίθεση όλα τα προηγούμενα χρόνια στο εργασιακό καθεστώς πήγαινε χέρι-χέρι με την παιδεία της εμπορευματοποίησης, της απόρριψης και της ταξικής επιλογής.

Στην ίδια κατεύθυνση είναι σίγουρο πως θα κινηθεί η νέα κυβέρνηση, αφού παρά τις ρητορείες και τις υποσχέσεις, τα πρώτα δείγματα γραφής αποκαλύπτουν την ουσία της πολιτικής της που είναι, η απαξίωση του δημόσιου σχολείου και της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και η προώθηση με κάθε μέσο της πολιτικής που υπηρετεί το σχολείο της αγοράς και όχι της μόρφωσης, το σχολείο που εντείνει αντί να αμβλύνει τους ταξικούς φραγμούς και κυρίως το σχολείο που λειτουργεί με υποταγμένο- ανασφαλές  προσωπικό και ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Το νομοσχέδιο που κατέθεσε και ήδη προωθείται για ψήφιση, έρχεται την περίοδο του καλοκαιριού, προσφιλή τακτική και της προηγούμενης κυβέρνησης και παρά τις ρητορείες για διάλογο με τα συνδικάτα και το «συναινετικό και ευαίσθητο» προφίλ που προβάλλει η κ. Γιαννάκου, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Το σχέδιο νόμου επικεντρώνεται στο εξεταστικό σύστημα του λυκείου, χωρίς επί της ουσίας να απαντά και να ανατρέπει το εφιαλτικό  εξεταστικό δίκτυο που διαμόρφωσε η εκπαιδευτική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης. Το σχολείο αρένα εξεταστικού ανταγωνισμού, που παράγει τους μαθητές-λάστιχο, εκμηδενίζει κάθε έννοια ελεύθερου χρόνου, ακρωτηριάζει το μορφωτικό γίγνεσθαι και γιγαντώνει την παραπαιδεία,  θα είναι πάλι το σχολείο των «λίγων και εκλεκτών», που  αντί να ανοίγει τις πόρτες των πανεπιστημίων, θα συνεχίζει να κλείνει τις πόρτες της Λυκειακής εκπαίδευσης σε χιλιάδες παιδιά «ενός κατώτερου Θεού». Η κατάργηση των εξετάσεων στη Β΄ Λυκείου  το μόνο που κάνει είναι, να μεταφέρει τον ανταγωνισμό και την άγρια επιλεκτική διαδικασία στην Γ΄ Λυκείου.

Πίσω από τις διακηρύξεις και το φιλικό χτύπημα στην πλάτη των μαθητών, κρύβει η κυβέρνηση την πραγματικότητα που είναι η βαθιά ταξική-επιλεκτική λειτουργία του σχολείου και η μη αποδέσμευση του Λυκείου από το σύστημα πρόσβασης στα Α.Ε.Ι.-Τ.Ε.Ι.

Το σχέδιο νόμου αντί να καταργεί ή έστω να περιορίζει την ανεργία, την εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία, αντί να καταργεί την ωρομισθία, την αναπλήρωση και την απαξίωση των εργασιακών δικαιωμάτων των πτυχίων, επαναφέρει τη λογική των «ρυθμίσεων», καλλιεργώντας αυταπάτες και ελπίδες που είναι σίγουρο πως πολύ γρήγορα θα διαψευστούν από τη σκληρή πραγματικότητα των κυβερνητικών προθέσεων και σχεδιασμών.

Η ρύθμιση 60% ΑΣΕΠ 40% προϋπηρεσία, μπορεί να υιοθετεί τη θέση των υποταγμένων και παντός καιρού κυβερνητικών συνδικάτων, δεν απαντά όμως στο πραγματικό πρόβλημα που είναι ο αριθμός των διορισμών, όχι μόνο φέτος αλλά και τα επόμενα χρόνια. Η ρύθμιση για το 30μηνο δεν απαντά στο τεράστιο πρόβλημα όλων αυτών που έχουν λιγότερη προϋπηρεσία και για μια ακόμη φορά οδηγούνται στην ομηρία και την ανασφάλεια. Άλλωστε οι δύο ρυθμίσεις αλληλοκαλύπτονται αφού είναι βέβαιο πως οι εκπαιδευτικοί με 30 μήνες προϋπηρεσία  βρίσκονται στην κορυφή του ενιαίου πίνακα και θα διορίζονταν ούτως ή άλλως με το 60%- 40%. Ιδιαίτερα για τους/τις νηπιαγωγούς-ξενόγλωσσοι-γυμναστές/ριες-μουσικοί, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις έχουν μηδαμινή αξία, αφού στην καλύτερη περίπτωση «τακτοποιούν» ένα πολύ μικρό κομμάτι αναπληρωτών, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία θα συνεχίσει να είναι εκπαιδευτικοί υπό προθεσμία. 

 

Ποια είναι η αλήθεια για τους διορισμούς στην εκπαίδευση.

Πίσω από τα ποσοστά και τις κατηγορίες διοριστέων, κρύβεται η πραγματικότητα του φτηνού και ευέλικτου σχολείου που χρειάζεται όλο και λιγότερους εκπαιδευτικούς, που και αυτοί θα δουλεύουν με καθεστώς «γαλέρας», με πολλά χρόνια παραμονής στην εργασιακή περιπλάνηση και την ελαστική απασχόληση. Γι αυτό και η νέα κυβέρνηση στα πλαίσια της πολιτικής λιτότητας, των τεράστιων ελλειμμάτων που προπαγανδίζει πως παρέλαβε και των ολυμπιακών χρεών, μιλάει όλο και περισσότερο για εξορθολογικοποίηση της σχολικής πραγματικότητας, για πλεονάζoν προσωπικό και για κάλυψη όλων των αναγκών από το υπάρχoν εκπαιδευτικό δυναμικό.

Ø      Γι αυτό και δεν μιλάει καθόλου για τον αριθμό διορισμών που είναι σταθερά πίσω από τις πραγματικές ανάγκες, αφού η πρόθεσή της είναι διορισμοί με το σταγονόμετρο.

Ø      Γι αυτό και δεν μιλάει για τα αιτήματα του κινήματος, για ριζική μείωση των μαθητών ανά τμήμα, στόχος που συνδέεται άμεσα με τη βελτίωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου.

Ø      Γι αυτό και σιωπά για όλες αυτές τις εκπαιδευτικές πρακτικές και δραστηριότητες που πρέπει να προσφέρει το δημόσιο σχολείο δωρεάν και σήμερα είτε είναι ανύπαρκτες (πραγματική αντισταθμιστική αγωγή) είτε προσφέρονται από τον ιδιωτικό τομέα και τα φροντιστήρια (ξένες γλώσσες-μουσική κ.λ.π.).

Ø      Γι αυτό και επιμένει στις πολλές «επετηρίδες», στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και στις διάφορες ρυθμίσεις, γιατί έτσι μπορεί να εμπεδωθεί η αντίληψη ότι δεν υπάρχει δικαίωμα στην δουλειά, να συνεχιστεί το στοίβαγμα των εκπαιδευτικών σε λίστες αναμονής, να μεταφέρει στους εκπαιδευτικούς την ευθύνη για την ανεργία και κυρίως να καταργήσει κάθε εργασιακό δικαίωμα που απορρέει από το πτυχίο.

Ø      Γι αυτό και παρά τη φετινή κατακραυγή και αγανάκτηση, επιμένει στην πρόσληψη ωρομισθίων εκπαιδευτικών και μάλιστα όχι από ενιαίο πίνακα σε όλη τη χώρα, αλλά από περιφερειακό, δίνοντας το δικαίωμα εγγραφής σε κάθε υποψήφιο ωρομίσθιο μιας μόνο περιφερειακής διεύθυνσης, αποκεντρώνοντας και ελέγχοντας καλύτερα το ρουσφέτι και την ομηρία. Η επέκταση του θεσμού της ωρομισθίας που εισήγαγε η προηγούμενη κυβέρνηση, φαίνεται από τις έως τώρα επιλογές της κυβέρνησης  και από το σχέδιο νόμου, πως θα συνεχιστεί, αφού από τη μια μεριά όπως ανακοίνωσε το υπουργείο θα λειτουργήσουν άλλα χίλια ολοήμερα σχολεία και σ’ αυτά δηλώνει πως θα δουλέψουν και φέτος ωρομίσθιοι.

Απέναντι στο νέο γύρω αντιδραστικής πολιτικής διορισμών που προωθεί η κυβέρνηση της Ν.Δ., το συνένοχο συνδικαλιστικό κίνημα της υποταγής και της κυβερνητικής συναίνεσης, ανέχεται και σιωπά, σχολιάζοντας για την τιμή των όπλων τις διάφορες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.

Άλλωστε η «αντιπολιτευόμενη» ΠΑΣΚ διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις για να έχουμε ένα παντός καιρού κυβερνητικό συνδικάτο, αφού επίμονα προώθησε όλο το προηγούμενο διάστημα θέσεις που οδηγούν στην υιοθέτηση «ρεαλιστικών ρυθμίσεων». Εκείνοι πρότειναν το 60%-40%, αυτοί αποδέχτηκαν το παζάρι της προϋπηρεσίας και των ρυθμίσεων, εκείνοι σφύριζαν αδιάφορα όταν καταργούσαν την επετηρίδα, αυτοί αποδέχτηκαν το διαγωνισμό της ντροπής, εκείνοι αρνήθηκαν ένα συνολικό πλαίσιο αγώνα και αιτημάτων για την υπεράσπιση των εργασιακών σχέσεων.  Δε πείθουν κανέναν τώρα οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚ και το προεδρείο της Δ.Ο.Ε. Καλύτερα να σιωπήσουν και ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους για τις αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις που αποδέχτηκαν και συνειδητά προώθησαν.

Η κυβερνητική Δ.Α.Κ.Ε. πολύ γρήγορα προσαρμόστηκε στο νέο ρόλο της υποστήριξης των κυβερνητικών μέτρων, αν και επί της ουσίας, στηρίζει όλα αυτά που συνδιαμόρφωσε το προηγούμενο διάστημα και επέβαλε μαζί με την ΠΑΣΚ, ως θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου. Είναι βέβαιο πως προκλητικά η κυβερνητική συνδικαλιστική παράταξη, πατώντας πάνω στους νόμους του ΠΑΣΟΚ και την υποταγμένη και ενσωματωμένη στάση της ΠΑΣΚ, θα στηρίξει όλες τις επιλογές της Ν.Δ. στο χώρο της εκπαίδευσης. Γι αυτό και συμφωνεί με το σχέδιο νόμου για τις προσλήψεις.

Η  ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, απέχοντας και υπονομεύοντας τους αγώνες που το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκαν για το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων και τώρα αντί να προωθήσει τη μαζική ενωτική δράση του κινήματος των διορισμένων και αδιόριστων εκπαιδευτικών, προβάλλει την  κομματικοκεντρική λογική και τη δικιά της «μοναδική αλήθεια» αδιαφορώντας για την ανάπτυξη των αγώνων. Επιμένει και εντείνει την άνευ προηγουμένου επίθεση της  στις Παρεμβάσεις και εύκολα χαρακτηρίζει «προδότες και αντικομμουνιστές» όσους, αντί της τυπικής πολιτικής καταγγελίας, επιλέγουν τη διαμόρφωση μιας μάχιμης και αποτελεσματικής ταξικής γραμμής και την ανάπτυξη μαζικών αγώνων που θα συγκρούονται με την αντιδραστική πολιτική, επιδιώκοντας νίκες και κατακτήσεις.

Καλύτερα θα ήταν να εξετάσουν πάλι την πρόταση που κατέθεσαν για τους διορισμούς, αφού αυτό που «μεταβατικά» προτείνουν δεν είναι τίποτα άλλο παρά «ρυθμίσεις» για μοριοδότηση με βάση τα μέχρι σήμερα ισχύοντα και την προϋπηρεσία. Ταυτόχρονα είναι άξια απορίας η πρόταση της ΕΣΑΚ  για δημιουργία Παιδαγωγικών Σχολών, αφού έτσι διασπώνται τα ενιαία εργασιακά δικαιώματα των σχολών και απαξιώνονται τα πτυχία, σε μια εποχή που η ίδια η κυβέρνηση και μέσα από την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου επιχειρεί να καταστήσει το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας ως βασικό εργαλείο για το πέρασμα στη νέα εποχή των ελαστικών συστημάτων πρόσληψης.

Αυτό που εμείς οι Παρεμβάσεις – Κινήσεις- Συσπειρώσεις τονίζουμε είναι πως δικαίωμα στη ζωή έχουν όλοι. Δικαίωμα στην μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία έχουν όλοι.    Σ’ αυτή την αφετηριακή θέση πιστεύουμε, γι αυτό και αγωνιζόμαστε για να μπορέσει το εκπαιδευτικό κίνημα να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων από την κυβέρνηση και να βάλει τη δική του σφραγίδα διεκδικώντας τη διεύρυνση-επέκταση του εκπαιδευτικού έργου του σχολείου, τη ριζική αύξηση του αριθμού των μονίμων εκπαιδευτικών, την κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.

Γι αυτό απορρίπτουμε το απαράδεκτο σχέδιο νόμου και πιστεύουμε πως ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί ακόμη πιο δυνατά από τώρα και το Σεπτέμβρη, ενάντια στο σχολείο της ευελιξίας, της ομηρίας, της ωρομισθίας και της αγοράς.

          Διεκδικούμε:

ü     Μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών τώρα, για να καλυφθούν με μόνιμο προσωπικό τα  χιλιάδες πραγματικά κενά και όλες οι σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες.

ü     Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και κάθε ελαστικού συστήματος πρόσληψης.

ü     Οι διορισμοί να γίνονται με μοναδικό κριτήριο το χρόνο λήψης του πτυχίου.

ü     Μόνιμο διορισμό όλων των αναπληρωτών, με έστω και μία σύμβαση.

ü     Κατάργηση του θεσμού των ωρομισθίων και αναπληρωτών και αντικατάστασή τους με μόνιμες θέσεις εργασίας.

 

28 Ioύνη 2004

ΕπιστροφήΕπιστροφή ΠεριεχόμεναΠεριεχόμενα