Με σανδάλια και χλαμύδες…

Με αφορμή την υπουργική απόφαση (10/7/03) για ορισμό σε κάθε Διεύθυνση Υπευθύνου Πολιτιστικών θεμάτων δηλώνουμε τα εξής:

Επειδή στα καθήκοντα κάθε Πολιτιστικού Υπευθύνου – σύμφωνα με την απόφαση- θα είναι η επίβλεψη, η προώθηση, η κατεύθυνση, η δομή, οι προδιαγραφές περιεχομένου Πολιτιστικών Προγραμμάτων και Καλλιτεχνικών αγώνων που θα καταρτίζουν οι ίδιοι οι υπεύθυνοι στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς με την έγκριση του ΥΠΕΠΘ,

Επειδή το κόστος του «πολιτισμού και της καλλιτεχνίας» θα το πληρώσουν και πάλι οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί κι οι γονείς:

• Είμαστε αντίθετοι στη φιλοσοφία των υπευθύνων επιδοματοφάγων που από τα γραφεία τους περνούν την πολιτική γραμμή του υπουργείου για τον πολιτισμό, το περιβάλλον και την υγεία αγνοώντας τη σκληρή πραγματικότητα στο αυθεντικό περιβάλλον που ζουν οι μαθητές μας και η οποία οριοθετεί τις προδιαγραφές των δραστηριοτήτων σχετικών με τα πολιτιστικά.

• Είμαστε αντίθετοι στη λογική των υπευθύνων επιδοματοφάγων που πειθαναγκάζουν τους συναδέλφους για την ανάληψη προγραμμάτων τα οποία εκμεταλλεύονται για να αυξάνουν οι ίδιοι την αξία τους στο χρηματιστήριο της εκπαιδευτικής γραφειοκρατίας. Οι βεβαιώσεις των προγραμμάτων περιβαλλοντικής, υγείας και πολιτιστικών θα λειτουργήσουν ως «μετρήσιμα» κριτήρια για την αξιολόγηση-χειραγώγηση των συναδέλφων ενώ κατοχυρώνει στις συνειδήσεις των εκπαιδευτικών την κατηγοριοποίησή τους σε συναδέλφους «ενδιαφερομένους» και «αδιάφορους».

• Είμαστε αντίθετοι με κάθε υπεύθυνο που παρεμβαίνει προκαταβολικά στην αυθόρμητη έκφραση των προβλημάτων και των αναγκών που αναφύονται από την ίδια την εκπαιδευτική πράξη φιμώνοντας και μεταστρέφοντας το ενδιαφέρον των παιδιών σε προκάτ γιορτές που αντί να βγάζουν μήνυμα, περνούν μήνυμα.

• Είμαστε αντίθετοι γιατί κάτω από τις συνθήκες που γίνονται τα προγράμματα αυτά, κατευθυντήριες γραμμές, παρουσίαση-επίδειξη όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτε σε μαθησιακό επίπεδο για τα παιδιά αλλά αντιθέτως καταντούν κακόγουστες φιέστες κατάλληλες μόνο για τα χειροκροτήματα των αποπροσανατολισμένων γονιών και τα συγχαρητήρια των επισήμων φορέων .

Αλλά είμαστε πολύ περισσότερο αντίθετοι γιατί έχουμε διαφορετική αντίληψη για τον πολιτισμό. Για μας ο πολιτισμός:

• Δεν είναι τσίρκο όπου τα εκπαιδευμένα παιδιά θα εκτελούν το νούμερό τους κάτω απ’ τις εντολές του θηριοδαμαστή- εκπαιδευτικού.

• Είναι καθημερινή διαδικασία επικοινωνίας ανάμεσα στο παιδί τον εκπαιδευτικό την οικογένειά του και την κοινωνία.

• Δεν είναι διαδικασία ανταγωνισμού. Κρίνουμε απαράδεκτο να υποβάλλουμε τα παιδιά σε διαδικασία αγώνων θεάματος. Θεωρούμε επιεικώς επικίνδυνη την ταύτιση του πολιτισμού, σε όλες του τις μορφές, με την επίδοση. Αυτή η μεθόδευση διδάσκει τον μελλοντικό πολίτη στην επιτέλεση του ανταγωνιστικού ρόλου του στη κοινωνία της ζούγκλας, στην κοινωνία του θεάματος. Το σίγουρο είναι ότι οι μικροί μας μαθητές για άλλη μια φορά θα ζήσουν την αγωνία της υλοποίησης των προσδοκιών που οι «μεγάλοι» θέτουν ως όριο αποδοχής και επιβράβευσης.

• Είναι διαδικασία συνεργασίας και διαπροσωπικής επαφής, κατάρριψης των στερεοτύπων και των ψυχολογικών αναστολών, λύτρωσης συναισθηματικών συγκρούσεων και δρόμος ανάδειξης του ιδιαίτερου δυναμικού κάθε παιδιού.

• Είναι διαδικασία έκφρασης και επικοινωνίας της ιδιαιτερότητας του κάθε παιδιού και της ένταξής του στην ομάδα των συνομηλίκων.

• Είναι όχημα για την ανάπτυξη της κοινωνικότητάς του και της επαφής του με τα προβλήματα της κοινωνίας.

• Είναι ατομική και ομαδική δημιουργία.

Γνωρίζουμε ότι όπου συνάδελφοι τόλμησαν να ασχοληθούν με πραγματικά περιβαλλοντικά προβλήματα και ζητήματα υγείας ήρθαν αντιμέτωποι με το αληθινό πρόσωπο της κρατικής πολιτικής. Παράδειγμα το οικιστικό πρόβλημα τουριστικού νησιού, στο οποίο συνάδελφος που ασχολήθηκε με την παράνομη δόμηση στο πλαίσιο περιβαλλοντικού προγράμματος ή συνάδελφος που ασχολήθηκε με το ακατάλληλο νερό που έπιναν οι μαθητές από την αυλή του σχολείου τους. Και στις δυο περιπτώσεις οι συνάδελφοι σύρθηκαν στα δικαστήρια.

Απ’ την άλλη δεν είναι τυχαίος ο χρόνος που επιλέχθηκε να μας φορέσουν το καπέλο του «υπεύθυνου πολιτισμού». Η υπόθεση μυρίζει από μακριά σανδάλια και χλαμύδες ολυμπιακής ραφής. Μυρίζει γιορτές στο Καλλιμάρμαρο της αθλητικής ανδρείας των Ελλήνων. Αρνούμαστε να μας αφαιρέσουν και το δικαίωμα να μοιραζόμαστε με τους μαθητές μας την πολιτιστική εμπειρία που αναδύεται από τις εκάστοτε συνθήκες της τάξης.

Με ξωκλήσια, εξορκισμούς για το καυσαέριο, ποιήματα για τις βιταμίνες μέσα στα παιδοφυλακτήρια του τάπερ, «μπαλέτα» και «Μυθωδίες» δεν θα αλλάξουμε τις συνειδήσεις.

ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
εκπαιδευτικών Λέσβου

Επιστροφή

Περιεχόμενα