ΕπιστροφήΑριστερές Συσπειρώσεις
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Καταγγέλλουμε την νέα προσπάθεια σπίλωσης αγωνιστών αλλά και ιστορικών ρευμάτων της αριστεράς (όπως η Β' Πανελλαδική, αλλά και ευρύτερα η ριζοσπαστική αριστερά) που είναι σε εξέλιξη μέσα από διαρροές, δημοσιεύματα, "φωτογραφικές" περιγραφές προσώπων. Εντάσσεται στην προσπάθεια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (με καθοδήγηση και των υπερατλαντικών "συμμάχων") για την ένταση του κρατικού αυταρχισμού και την δημιουργία υγειονομικών ζωνών απέναντι στην αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση ο λαός και τα κοινωνικά κινήματα δεν έχουν να κάνουν καμία δήλωση νομιμοφροσύνης. Αντίθετα θα πρέπει να επιμείνουν να αντιπαλεύουν την κυβερνητική πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας, της καταστολής και να συγκρούονται ανοιχτά μαζί της, σπάζοντας στην πράξη κάθε είδους απαγορεύσεις και φραγμούς που η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει. Το δικαίωμα όμως της δημόσιας και ανοιχτής σύγκρουσης με την πολιτική του κεφαλαίου και της κυβέρνησης ανήκει αποκλειστικά στις συλλογικές διαδικασίες των κοινωνικών κινημάτων και δεν είναι ιδιωτική και ατομική υπόθεση οποιασδήποτε αυτόκλητης πρωτοπορίας τους. Γι' αυτό και το φαινόμενο που έχει επικρατήσει να αποκαλείται "ατομική τρομοκρατία" είναι εχθρικό και ανταγωνιστικό στην ανάπτυξη ενός ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος.
Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στο Γιώργο Οικονομάκη που σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο μιας επιχείρησης σπίλωσης. Συμπαραστεκόμαστε στο σύντροφο που πέρασε από τις τάξεις μας, τον αγωνιστή και στρατευμένο διανοούμενο της Αριστεράς που θαρρετά και σε δύσκολους καιρούς κράτησε ψηλά τη σημαία της μαρξιστικής κριτικής σκέψης. Με αυτόν τον αγωνιστή που γνωρίσαμε και συμπορευτήκαμε μαζί του -και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι εδώ και λίγους μήνες ο ίδιος επέλεξε να μην είναι μαζί μας- θεωρούμε ότι συνεχίζουμε να είμαστε σύντροφοι και πως θα ξαναβρεθούμε μαζί στα μετερίζια του αγώνα για την ανασύνθεση της ριζοσπαστικής Αριστεράς, για την ανασυγκρότηση ενός μαχητικού λαϊκού κινήματος που θα συγκρούεται ανοιχτά και δημόσια με την αστική πολιτική, για την εμβάθυνση της μαρξιστικής θεωρίας. Τα υπόλοιπα, ούτως ή άλλως, δεν αγγίζουν την πολιτική ομάδα "Αριστερές Συσπειρώσεις", τις πολιτικές της διαδικασίες, την πολιτική και κοινωνική της πρακτική και παρέμβαση ούτε και οποιοδήποτε από τα μέλη της.
Υπενθυμίζουμε ότι: Πρώτον, ακόμα και με βάση το αστικοδημοκρατικό δίκαιο κάθε κατηγορούμενος παραμένει αθώος μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του κάτι που ο συρφετός των πληρωμένων κονδυλοφόρων φαίνεται να λησμονά. Δεύτερον, ακόμα και οι διαδικασίες της επίσημης δικαϊκής "διαλεύκανσης της αλήθειας", ιδιαίτερα σε πολιτικά ζητήματα, πολύ απέχουν από το να μας πείθουν. Η ιστορία του νεοελληνικού κράτους βρίθει από υποθέσεις σκευωριών που χαλκεύτηκαν ενάντια σε αγωνιστές της αριστεράς και του λαϊκού κινήματος από μυστικές υπηρεσίες, αστυνομικές αρχές, παρακρατικούς μηχανισμούς και τα κλιμάκια ξένων μυστικών υπηρεσιών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την υπόθεση Πολκ, τις σκευωρίες της δεκαετίας του '80 που κατέρρευσαν, την τελική αθώωση του Α. Λεσπέρογλου; Ποιος μπορεί να προσπεράσει την σπίλωση ανθρώπων όπως ο Π. Κοροβέσης, ο Μ. Ν. Ράπτης, ο Γ. Τσεκούρας; Δεν είναι παραπάνω από προκλητική η επανειλημμένη χάλκευση κατηγοριών απέναντι στον Γ. Σερίφη; Με αυτή την έννοια το πανταχόθεν αναμασόμενο κλισέ περί "εμπιστοσύνης στην ελληνική δικαιοσύνη" καθίσταται στα μάτια μας τουλάχιστον προβληματικό.
Η νέα επίθεση δεν μας φοβίζει. Αντίθετα διατρανώνει την πίστη μας στην αναγκαιότητα μιας άλλης κοινωνίας, κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη κοινών πρωτοβουλιών για την ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς, μας κάνει να πολλαπλασιάζουμε την παρέμβασή μας σε σωματεία εργαζομένων και φοιτητικούς συλλόγους για την ανάπτυξη ενός ανεξάρτητου, ταξικού, μαχητικού κινήματος των εργαζόμενων και της νεολαίας. Σε τελική ανάλυση, όλοι εμείς στις Αριστερές Συσπειρώσεις, άλλα και πολλοί περισσότεροι συναγωνιστές της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων έχουμε συμμετάσχει (και θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε και στο μέλλον) σε εκδηλώσεις του λαϊκού κινήματος που συγκρούστηκαν στην πράξη (στο δρόμο, στη διαδήλωση, στην απεργία, στην κατάληψη) με το κράτος και τους μηχανισμούς καταστολής. Και όλοι εμείς, σε όλες αυτές τις περιστάσεις, ποτέ δεν κρύψαμε τα πρόσωπά μας. Αντίθετα, σε όλες αυτές τις περιστάσεις, οι μόνοι που έκρυβαν τα πρόσωπά τους πίσω από μάσκες, κράνη και κουκούλες ήταν τα ΜΑΤ, τα ΜΕΑ, τα ΕΚΑΜ και ο λοιπός συρφετός των κρατικών και παρακρατικών υπαλλήλων του "νόμου και της τάξης"…
Αθήνα 23/12/2002
ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ
| Επιστροφή |
Περιεχόμενα |