ΧΘΕΣ...ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ!!!

ΣΗΜΕΡΑ...ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ !!! ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ!!!

Οι πρόσφατες προτάσεις Ρέππα αποτελούν την εξειδικευμένη συνέχεια των αντιασφαλιστικών νόμων της Ν.Δ., των περιβόητων εκθέσεων Σπράου, των βρετανών αναλογιστών, του "πλαισίου αρχών" Γιαννίτση της 5ης Μαρτίου 2001 και αποτελούν την πρώτη..υπό εξέλιξη "μηδενική βάση" του πολυδιαφημιζόμενου "κοινωνικού διαλόγου" που σιγά-σιγά αλλά αιφνιδιαστικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε, για να παζαρέψει με "ευέλικτους" και λογιστικούς τρόπους τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων.

"παγωμένες" προτάσεις έτοιμες προς τέλεια "απόψυξη"

* Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια ή στα 37(!)-38(;) χρόνια δουλειάς

* Κατηγοριοποίηση και πολυδιάσπαση των εργαζομένων σε "παλαιούς" και "νέους"

* Μείωση των συντάξιμων αποδοχών στο 70% και στο 20% (;) την επικουρική

* Αποχαρακτηρισμός των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων (ΒΑΕ)

* Εφαρμογή κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην επικουρική ασφάλιση

* Επαναπροσδιορισμός του ΕΚΑΣ ως βάση για όλες τις κατώτατες συντάξεις

* Άμεση περικοπή των συντάξεων που υπερβαίνουν το 100% του συντάξιμου μισθού

Η επικοινωνιακή τακτική της κυβέρνησης, στην παρούσα φάση, είναι η εκστρατεία ιδεολογικής στήριξης των αλλαγών με στόχο την απόλυτη εξασφάλιση της λαϊκής συναίνεσης -ή έστω ανοχής-στον πυρήνα της νεοφιλελεύθερης λογικής των αντιασφαλιστικών μέτρων και σχεδίων. Θέλοντας να σιγουρέψει την παραπάνω εκστρατεία της εξαιρεί από τις νέες ρυθμίσεις το σκληρό πυρήνα του κρατικού μηχανισμού: τους στρατιωτικούς, τους αστυνομικούς, τους δικαστικούς αλλά και το σύνολο των επιστημόνων, των εμπόρων και των ταμείων του έντυπου -ηλεκτρονικού τύπου ώστε να τους χρησιμοποιεί ποικιλοτρόπως όταν τους χρειαστεί-όπως και κάνει- για τη συνδιαμόρφωση και εμπέδωση της επίση-μης κυβερνητικής προπαγάνδας με όλα τα μέσα. 

Γι' αυτό το λόγο άρχισαν να εμφανίζονται και πάλι στις εφημεριδοστήλες και στα τηλεπαράθυρα των προσφιλών της ΜΜΕ, επίσημοι και ανεπίσημοι, "ειδικοί" επιστήμονες επί του ασφαλιστικού, τέως και νυν κυβερνητικοί συνδικαλιστές, υπουργοί, βουλευτές συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, όπου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη βιωσιμότητα της κοινωνικής ασφάλισης και προσπαθούν να εξηγήσουν ανεπιτυχώς τις αιτίες της "κατάρρευσης". Παράλληλα επικαλούνται τη συνέχιση του "ειλικρινούς διαλόγου" με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ,ΣΕΒ,ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ,κ.α), χωρίς να ενδιαφέρονται καθόλου για τις πραγματικές αιτίες των ελλειμμάτων που δημιούργησαν οι κρατικές τράπεζες και οι βιομήχανοι.

* Όταν κράτος και κεφάλαιο οφείλουν στο Δημόσιο 21 τρις από εισφορές που έχουν παρακρατήσει από τους εργαζόμενους, όταν οι μισθοί και οι συντάξεις ακολουθούν τη χρόνια λιτότητα, είναι πολιτικό θράσος να καλούν τους εργαζόμενους να ξαναπληρώσουν τα χρέη της σήψης και διαφθοράς τους. Η υποκριτική τους αγυρτεία δε, ξεπερνά κάθε όριο, όταν προσπαθούν να τους πείσουν ότι υπάρχει πρόβλημα "δημογραφικής γήρανσης", τη στιγμή που με επίσημα στοιχεία υπάρχουν 1.000.000 άνεργοι. Για να μη μιλήσουμε για τους εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους, ωρομίσθιους, "απασχολήσιμους" και ανασφάλιστους.

΄Οπως διαφαίνεται από την μέχρι τώρα εξέλιξη του "κοινωνικού διαλόγου" διαρκείας, που ήδη παρασκηνιακά είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίς, η κυβέρνηση επιχειρεί να προωθήσει τα αντιασφαλιστικά μέτρα βήμα-βήμα και σε ικανοποιητικό βάθος χρόνου, ώστε να αντιστρέψει τελείως στις συνειδήσεις των εργαζομένων το περσινό άσχημο κλίμα και να προλάβει να εκτονώσει αποτελεσματικά τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις υπάρξουν. 

Πώς;

Αξιοποιώντας στο έπακρο και τον κυβερνητικό, κρατικό, συνδικαλισμό της συνενοχής (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) σε ρόλο υποτακτικών πυροσβεστών της δίκαιης αγανάκτησης των εργαζομένων. 

Χαρακτηριστικό των μύχιων κυβερνητικών προθέσεων είναι η αναφορά κυβερνητικού παράγοντα ότι ο μόνος που πραγματικά επείγεται για τη λήψη άμεσων μέτρων είναι ο...πρόεδρος της ΓΣΕΕ!!

Ο λόγος;

Προφανώς φοβάται ότι αν αποκαλυφθεί σύντομα ο άσχημος ρόλος του η οργή και η αγανά- κτηση των εργαζομένων θα στραφεί εναντίον του.Ιδίως γιατί έχει "ξεχάσει" το αίτημα για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της Ν.Δ που τόσο περίτεχνα διαλαλούσε άλλοτε.

Τι έθεσαν όμως η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ως προαπαιτούμενα για την έναρξη του "κοινωνικού διαλόγου"; 

Τίποτα!! Ούτε καν την τριμερή χρηματοδότηση και την 35ετία για όλους τους εργαζόμενους που έβαζαν πέρσι. Ακόμα και αυτά τα αιτήματα τα θυσίασαν για την αναρρίχησή τους στην κομματική ιεραρχία του ΠΑΣΟΚ στο 6ο συνέδριο.

Όμως, η στάση τους αυτή αρχίζει και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά και καχυποψία στους εργαζόμενους. 

Η αξιοπιστία τους αμφισβητείται για πρώτη φορά από την έναρξη του "κοινωνικού διαλόγου" γιατί είναι άκρως υποτακτικοί απέναντι στα αφεντικά τους.

Τι μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι απ' αυτό το "διάλογο" διαρκείας;

Απολύτως τίποτα!! Ούτε καν το σημερινό επίπεδο κοινωνικής ασφάλισης αφού προσδιορίστηκαν επακριβώς και με σαφήνεια οι αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης και οι μειώσεις των συντάξιμων αποδοχών.

Το χειρότερο;

 Θ' ανοίξει ο δρόμος για νέες ανατροπές και τα επόμενα χρόνια αφού η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δε θέτουν καθόλου το κυρίαρχο και δίκαιο αίτημα των εργαζομένων της βάσης για την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΛΕΜΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ. Γιατί χωρίς την επιστροφή των κλεμμένων τα ταμεία θα παράγουν συνεχώς ελλείμματα, ακόμα κι αν εφαρμοστεί η αόριστη τριμερής χρηματοδότηση.

* Αντί,όπως θα έπρεπε, το προηγούμενο διάστημα η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να προετοιμάσουν και να οργανώσουν αγώνες για να διεκδικήσουν λιγότερα χρόνια δουλειάς, αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων, καλύτερη υγειονομική περίθαλψη, σήμερα εκτελούν διατεταγμένη κυβερνητική υπηρεσία για την υπεράσπιση των συμφερόντων των αφεντικών τους και όχι των εργαζομένων.
Η ταύτισή τους δε με την πολιτική εξουσία είναι σε τέτοια μορφή και έκταση που εργολαβικά αναλαμβάνουν οι ίδιοι να σερβίρουν προτάσεις τέτοιες και κατά τέτοιο τρόπο ,ώστε να διευκολύνουν με την σειρά τους στην αποδοχή από τους εργαζόμενους των αντιασφαλιστικών μέτρων της κυβέρνησής τους.

ΜΗΠΩΣ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ Ο ΣΙΟΥΦΑΣ, Ο ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΡΕΠΠΑΣ;

Η ΔΟΕ καμουφλάρεται πίσω από την ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, σαν απλός θεατής των εξελίξεων για το μεγάλο παζάρι του ασφαλιστικού, συνεχίζει την παρατεταμένη απραξία της για το καθεστώς εργασιακής ομηρίας και ανασφάλειας των αναπληρωτών και υπονομεύει με τη συνένοχη στάση της τις αγωνιστικές διαθέσεις της βάσης για την κατάργηση του τριπλού νομοσχεδίου της αξιολόγησης-χειραγώγησης των εκπαιδευτικών.

 Είναι ανάγκη απέναντι στο ξεπούλημα της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, να στηριχθεί και να αναπτυχθεί η αγωνιστική δράση στους χώρους εργασίας. Να γίνουν παντού έκτακτες γενικές συνελεύσεις, να παρθούν αποφάσεις αγώνα και να εκλεγούν απεργιακές επιτροπές. Να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. !

Ο συντονισμός αυτής της δράσης, σε επίπεδο πρωτοβάθμιων Ενώσεων-Συλλόγων-Σωματείων, θα επιταχύνει τις διεργασίες για τη δημιουργία ενός νικηφόρου κινήματος, όπως της περασμένης Άνοιξης, τέτοιου, που ξεκινώντας από τοπικό και κλαδικό επίπεδο, θα κορυφωθεί σε κεντρικές μαχητικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Ένα τέτοιο μαζικό, μαχητικό και χειραφετημένο κίνημα - και όχι κομματικά ελεγχόμενες κινήσεις συμβολικής διαμαρτυρίας (βλ. ΠΑΜΕ) - είναι ικανό να αναχαιτίσει και να ανατρέψει στην πράξη και αυτά τα αντιασφαλιστικά κυβερνητικά μέτρα.

 * Η επαναφορά στο προσκήνιο των σύγχρονων αναγκών, των πραγματικών προαπαιτούμενων της βάσης των εργαζομένων και της ενίσχυσης της ταξική τους ενότητας θα είναι ικανά για να μετατρέψουν τις Γενικές Συνελεύσεις σε κυρίαρχους και αποφασιστικούς αυτοδιευθυνόμενους ζωντανούς οργανισμούς πέρα κι έξω από τον κρατικό, κυβερνητικό και κομματικό συνδικαλισμό της συνενοχής.

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ

ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗΜΕΝΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ

Διεκδικούμε - απαιτούμε:

• Την πλήρη δημόσια ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη όλων των εργαζομένων και ανέργων, όλων των οικονομικών και πολιτικών μεταναστών χωρίς προϋποθέσεις.

• Την κατάργηση όλων των ασφαλιστικών νόμων που ισχύουν ως σήμερα, την απόσυρση κάθε νέου αντιασφαλιστικού σχεδίου. Όχι στα λεγόμενα "τριζωνικά συστήματα". Μία σύνταξη από το κράτος για όλους.

• Την επιστροφή όλων των κλεμμένων από κράτος και εργοδοσία στα ταμεία.

• Τη ριζική μείωση του απαιτούμενου χρόνου για συνταξιοδότηση (55 χρονών, κατοχύρωση σύνταξης στα 25 χρόνια δουλειάς).

• Την κατάργηση της εργατικής εισφοράς. Να πληρώνουν υποχρεωτικά κράτος και εργοδότες για την ασφάλιση και την περίθαλψη.

• Την κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής ασφάλισης. Το σταμάτημα της διοχέτευσης των αποθεματικών των ταμείων στο χρηματιστήριο.

• Την πλήρη ιατρική, νοσοκομειακή, υγειονομική περίθαλψη για όλους χωρίς προϋποθέσεις.

• Τον πλήρη εργατικό έλεγχο και δυνατότητα άσκησης βέτο των εργαζομένων στα ταμεία τους.

Μάρτιος 2002

Επιστροφή

Περιεχόμενα