Η ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ

Α) Η σύμπνοια των "κοινωνικών εταίρων" και τα οράματα των Χριστοδουλάκη, Ρέππα, Πολυζωγοπουλου.

Από τη μία πλευρά έχουμε το εξής δεδομένο: "κατά τη διάρκεια του κοινωνικού διαλόγου θα εξεταστεί η δυνατότητα των κοινωνικών εταίρων να διαδραματίσουν πρωτεύοντα ρόλο στη διαχείριση του επικουρικού πυλώνα στη βάση μιας συλλογικής κεφαλαιοποιητικής λειτουργίας." (Δ. Ρέπας , άξονες για το ασφαλιστικό).

Όπως προκύπτει από την προσεκτική ανάγνωση του άξονα αυτού, αυτό που θα εξεταστεί, δεν είναι το αν τα αποθεματικά των επικουρικών ταμείων θα τοποθετηθούν ή όχι στην κεφαλαιαγορά, αυτό είναι λυμένο, αλλά το ποιόν ρόλο θα έχουν οι "κοινωνικοί εταίροι". Πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα ; Ο,τι όμως και να πράξουν οι "κοινωνικοί εταίροι" τον κυρίαρχο ρόλο θα τον έχουν οι εταιρίες "επενδύσεων" οι οποίες ασφαλώς έναντι έδρας αμοιβής, θα αναλάβουν τη "διασπορά του επενδυτικού κινδύνου" (Ν. Χριστοδουλάκης) στην προσπάθεια τους να τοποθετήσουν τα αποθεματικά σε όποιες αξίες αυτές επιθυμούν. Τι λεει έπ' αυτού ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ., κύριος εκπρόσωπος των μισθωτών στον "κοινωνικό διάλογο" ; Ας τον παρακολουθήσουμε :

"… Η πλειοψηφία λοιπόν των Δ.Σ να διοικούν τα ταμεία και οι διοικήσεις να παίρνουν τις αποφάσεις για τις επενδύσεις. Αν κρίνουν ότι ένα πακέτο συνεργασίας από μία τράπεζα, έναν χρηματοπιστωτικό οργανισμό που δραστηριοποιείται στον επενδυτικό χώρο είναι συμφέρον αυτό αξιολογείται από τον χρηματοοικονομικό σύμβουλο των ταμείων και εκείνα αποφασίζουν πώς, πότε και με ποιους όρους θα επενδύσουν τα χρήματα τους." Και αλλού "….Έχουμε ήδη ζητήσει κανονιστικό πλαίσιο βάση του οποίου θα κινηθούν συμφωνίες ανάμεσα σε εργαζομένους και εργοδότες , θα συναφθούν επαγγελματικά συμβόλαια και τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα αξιοποιηθούν στην ιδιωτική πρωτοβουλία".Και αλλού "…Οφείλουμε να κατεβάσουμε τα ρολά εκεί που πρέπει και να ανοίξουμε πόρτα συνεργασίας με χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς ώστε να αναζητήσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή αποδοτικότητα , χωρίς να αναλαμβάνουμε αυξημένο ρίσκο." Αυτά μεταξύ άλλων λέγει ο Χ. Πολυζωγόπουλος σε συνέντευξη του στον "οικονομικό ταχυδρόμο".

Ούτε κουβέντα δεν γίνεται για τα σημαντικά προβλήματα των ταμείων, που έχουν αφεθεί στην τύχη τους , χωρίς μηχανοργάνωση , με ελλείψεις προσωπικού, χωρίς επαρκή γνώση ακόμη και των ασφαλισμένων σ' αυτά και βέβαια με ανοικτό το θέμα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας τους , μεγάλο μέρος της οποίας διαχειρίζεται η "Alpha αστικά ακίνητα", με πλήρη αποτυχία, την ίδια στιγμή που υπάρχει η Κ.Ε.Δ (Κτηματική υπηρεσία του Δημοσίου).

Η άποψη μας είναι η εξής απλή: Τα επικουρικά ταμεία είναι οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης και δεν μπορεί, δεν πρέπει να επιτρέψουμε , να μετατραπούν σε "θεσμικούς επενδυτές". Θεσμικοί επενδυτές είναι οι τράπεζες επενδύσεων και τα αμοιβαία κεφάλαια (προς το παρών ) . Η φιλοδοξία της κυβέρνησης αλλά και του Χ. Πολυζωγόπουλου είναι να γίνουν και τα ασφαλιστικά ταμεία. Το συμφέρον όμως των θεσμικών επενδυτών είναι προφανώς η συνεχής (εί δυνατόν) άνοδος των τιμών των μετοχών που έχουν στα χαρτοφυλάκια τους. Προς τούτο "εν αγαστή συμπνοία" με τους μάνατζερ των επιχειρήσεων επιδιώκουν , πρωτίστως , τις υψηλές αποδόσεις των μετοχών , άρα την αύξηση της ζήτησής τους. Οι χρηματιστηριακοί αναλυτές συμβουλεύουν τους θεσμικούς για την κατάσταση που επικρατεί στην εταιρεία, οπότε αυτή θα πρέπει να φροντίζει συνεχώς για την χρηματιστηριακή της αξία. Άρα επιτυχημένος μάνατζερ είναι εκείνος που κατορθώνει να διατηρεί υψηλή την τιμή της μετοχής , αλλιώς οι θεσμικοί θα αποσυρθούν απ' τις μετοχές αυτές και έτσι θα επιτείνουν την πτώση , τόσο της μετοχής όσο και του μάνατζερ. Πως κρατιέται όμως υψηλή η τιμή της μετοχής ; Η μέθοδος που ακολουθείται λέγεται μέθοδος του αδυνατίσματος ( Downsitzing ). Αυτή συνίσταται:

1. Στην εγκατάλειψη των λιγότερο επικερδών τμημάτων της επιχείρησης

2. Στην εγκατάλειψη των λιγότερο κερδοφόρων θυγατρικών

3. Στη μείωση του προσωπικού.

Είναι λοιπόν γεγονός ότι σε κάθε επιχείρηση ασκείται ασφυκτική πίεση με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής. Η κάθε επιχείρηση αναζητά τα φθηνότερα κεφάλαια και όταν τα βρίσκει αποκτά "συγκριτικό πλεονέκτημα" Αυτό όμως είναι πρόσκαιρο διότι το ίδιο κάνουν όλοι. Πρόκειται στην ουσία για ένα παιγνίδι μηδενικού αθροίσματος : Οι επιχειρήσεις ανταγωνίζονται μεταξύ τους και όλες μαζί συμπιέζουν την εργασία. Ένας επί πλέον λόγος που προστίθεται είναι η αγωνία διατήρησης υψηλών τιμών στις μετοχές.

Συχνότατα τα οικονομικά στοιχεία για την κατάσταση μίας εταιρείας που δίνουν οι μάνατζερ στη δημοσιότητα είναι ανακριβή και παραπλανητικά . Αυτό είναι ευκολότατο σήμερα που οι εταιρείες δραστηριοποιούνται σε πολλές χώρες και συγχρόνως έχουν αυξημένο όγκο συναλλαγών στα διάφορα χρηματιστήρια . Αρκεί να θυμίσουμε ότι η Εnron αποτελούσε αντικείμενο θαυμασμού των αναλυτών της Wall Street . Η Εnron βέβαια κατέρρευσε και η μετοχή της δεν υπάρχει καν . Δεν διαπραγματεύεται στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης . Αυτά είναι γνωστά στους επενδυτές που ξέρουν πόσο αναξιόπιστα είναι συχνότατα τα στοιχεία που τους δίνουν οι μάνατζερ σε συνεργασία με τους χρηματοοικονομικούς διαμεσολαβητές . Αναφέρουμε έρευνα της Mc Kinsey : Το 80% των "επενδυτών" δήλωσαν διατεθειμένοι να πληρώσουν από 18% έως 28% επιπλέον για εκείνες τις μετοχές των επιχειρήσεων που διαθέτουν αξιόπιστο σύστημα εταιρικής διακυβέρνησης , σε σχέση με αυτές που βρίσκονται στην ίδια οικονομική κατάσταση αλλά δεν διαθέτουν τέτοιο . Τα οικονομικά στοιχεία μάλιστα των ελληνικών επιχειρήσεων είναι τόσο αναξιόπιστα που το ποσοστό αυτό του 80% δήλωσαν διατεθειμένοι να πληρώσουν και 25% ! παραπάνω για περιπτώσεις με αξιόπιστο εταιρικό σύστημα ( Τα στοιχεία αναφέρονται σε εργασία του πρώην υφυπουργού οικονομικών κ. Π.Γ Δούκα με τίτλο Εταιρική διακυβέρνηση) Μα θα πείτε ότι τα ταμεία ως μεγάλοι θεσμικοί συμμετέχουν στις ετήσιες γεν. Συνελεύσεις των επιχειρήσεων ( Μέσω βέβαια των διαχειριστών των χρημάτων τους) και έτσι επηρεάζουν την πολιτική των επιχειρήσεων έχοντας και εικόνα της κατάστασης. Αυτό είναι λανθασμένο , διότι όπως μας πληροφορεί το ένθετο F T Director των " Financial Times" (19 Μαρτίου 99) μόνο το 40% των επενδυτικών φορέων που διαχειρίζονται τα χρήματα των ταμείων (ακριβώς έτσι διατυπώνεται) ψηφίζει στις Γεν. Συνελεύσεις των επιχειρήσεων που έχουν "επενδύσει".

Β) Το αδυνάτισμα βλάπτει σοβαρά την εργασία

Είδαμε ότι η μέθοδος του αδυνατίσματος στρέφεται άμεσα κατά της εργασίας . Ι ισχυρότατος παράγοντας στο να ακολουθηθεί αυτή η πολιτική είναι η προσπάθεια τόνωσης της κερδοφορίας ώστε να κρατηθούν ψηλά οι τιμές των μετοχών , λόγω της πίεσης που ασκούν οι θεσμικοί επενδυτές οι οποίοι έχουν τις μετοχές αυτές στα χαρτοφυλάκια τους. Η πίεση των θεσμικών φέρνει απολύσεις. Ας ανά ρωτηθούμε την ουσία. ¨οποίος αγοράζει μετοχές τι αγοράζει και που προσβλέπει; Προφανώς προσβλέπει στις μελλοντικές αποδόσεις. Αγοράζει συνεπώς προσδοκία και προσβλέπει στην υπεραξία του μέλλοντος . Η μελλοντική όμως υπεραξία είναι προσδοκώμενη και μη πραγματοποιηθείσα η δε στιγμή του κραχ είναι η στιγμή ακριβώς εκείνη που η προσδοκώμενη αποδεικνύεται και μη δυνάμενη να πραγματοποιηθεί και όλοι τότε σπεύδουν να απαλλαγούν από τα χαρτιά που έχουν στα χέρια τους. Στον πραγματικό όμως κόσμο η υπεραξία εμφανίζεται με τη μορφή του κέρδους και σε περιόδους κρίσης που επικρατεί η νεοφιλελεύθερη διαχείριση , σε περιόδους συντριπτικής υπεροχής του κεφαλαίου έναντι της εργασίας , τα κέρδη επιτυγχάνονται με συμπίεση της εργασίας. Πάμπολλα τα παραδείγματα . Αρκεί να αναφερθούμε στο μεγαλύτερο χρηματιστήριο της Ευρώπης , της Φραγκφούρτης. Ο καθηγητής Γ. Σταμάτης μας πληροφορεί (Οικονομικά Μαργκινάλια) ότι Ιαπωνικές τράπεζες και αμερικάνικα ταμεία σύνταξης καθώς και αγγλικές επενδυτικές τράπεζες , δηλαδή ξένοι θεσμικοί επενδυτές κατέχουν το 40% των μετοχών . Το αδυνάτισμα των εταιρειών προκειμένου να προσελκύουν οι ξένοι μας αφήνει άφωνους. Την περίοδο που ο D.Α.Χ ( Γερμανικός δείκτης ) ανέβηκε 23% (91-96) η απασχόληση στη Γερμανία μειώθηκε κατά 2 εκατομ. περίπου εργαζόμενους ήτοι από 36,6 εκατ το 91 έγιναν 34,3 το 96 . Ο παρακάτω πίνακας είναι χαρακτηριστικός και αφορά τις μεγαλύτερες Γερμανικές εταιρείες :

Όταν οι κολοσσοί αυτοί αδυνάτιζαν , ακριβώς τότε η τιμή της μετοχής εκτοξεύονταν στα ύψη. Σ' όλα αυτά δε κυρίαρχο ρόλο έπαιξαν οι θεσμικοί επενδυτές μέσω της πίεσης προς τις εταιρείες για υψηλές αποδόσεις.

Μια ακόμη έρευνα που έγινε τελευταία υποστηρίζει τα όσα ισχυριζόμαστε. Την έρευνα διεξήγαγε η Price W.Coopers. Πρόκειται για εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων η οποία διεξήγαγε έρευνα ανάμεσα σε μάνατζερ 590 επιχειρήσεων απ' όλο τον κόσμο. Η έρευνα αφορούσε τις στρατηγικές μείωσης του κόστους σε περιόδους αστάθειας. Το 60% των ερωτηθέντων παραδέχτηκαν ότι τα έξοδα που περικόπηκαν λόγω της πολιτικής του αδυνατίσματος θα επανεμφανιστούν στις επιχειρήσεις μετά από διάστημα 2 έως 3 ετών. Το 55% των οικονομικών Διευθυντών υποστηρίζουν ότι οι περικοπές έγιναν περισσότερο "…στην προσπάθεια εντυπωσιασμού των αναλυτών και των μετόχων των εταιρειών παρά στη βελτίωση των επιχειρήσεων τους" Επίσης προκειμένου να κρατηθεί ψηλά η τιμή των μετοχών το 61% των επιχειρήσεων έχει παγώσει τις προσλήψεις και το 60% περίπου έχει μειώσει το προσωπικό του. Στο βωμό του εύκολου εντυπωσιασμού της "αγοράς" και υπέρ των μετόχων αποδεικνύεται ότι θυσιάστηκαν και μάλιστα χωρίς καν αποτέλεσμα πάνω από 1 έκτα εργαζόμενοι που απολύθηκαν από την παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα στη διάρκεια του 2001.

Αυτές τις έρευνες τις λαμβάνει π΄ όψη του άραγε ο Χ. Πολυζωγόπουλος που φιλοδοξεί να μετατρέψει α ταμεία σε "θεσμικούς επενδυτές"

Γ) Οι δύο υπουργικές αποφάσεις : Βlue Chips και Ομόλογα

Επίκεινται δύο υπουργικές αποφάσεις με θέμα την "επενδυτική συμπεριφορά" των ταμείων . Στα επόμενα θα αναφερθούμε αναλυτικά σ'αυτές προκειμένου να αντιληφθούμε τις αλλαγές που επιφέρουν.

Η πρώτη υπουργική απόφαση του υπουργού Οικονομικών καθορίζει τις "επενδυτικές" επιλογές των ταμείων. Οι όροι που θα πρέπει να πληρούνται είναι

Α) Εξασφάλιση διασποράς των μετοχών και
Β) Διαφάνεια και ασφάλεια.

Τι προβλέπει η υπουργική απόφαση ;

1. Οι "επενδύσεις" ενός ταμείου δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 10% σε μετοχές μίας μόνο εταιρείας η ενός μόνο αμοιβαίου. Αν το ασφαλιστικό ταμείο δεν έχει εκπρόσωπο στο Δ.Σ της εισηγμένης τότε το ποσοστό συμμετοχής δεν πρέπει να υπερβαίνει το 5% του χαρτοφυλακίου του. Αν έχουν αγοραστεί προμέτοχα εξαιρούνται οι μετοχές που θα προκύψουν με την ανταλλαγή. Αυτή η εξαίρεση είναι σημαντική διότι αλλιώς θα έμεναν εκτεθειμένα τα ταμεία τα οποία σύμφωνα με τον κοινωνικό προϋπολογισμό του 01 έχουν υπερβεί τον κανόνα αυτόν. ( Οι τοποθετήσεις των περιουσιακών στοιχείων των ταμείων σε μετοχές φτάνουν το 24,5%)

2. Θα πρέπει να προτιμώνται μετοχές υψηλής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης ( Blue Chips) που έχουν μεγάλη εμπορευσιμότητα και (υποτίθεται) υψηλούς δείκτες φερεγγυότητας . Όχι μόνον αυτό αλλά ρυθμίζονται και άλλες λεπτομέρειες σχετικά με μετοχές των δεικτών FTSE 20 και FTSE 40.

3. Δεν απαιτείται έγκριση για αγορά τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου και μετοχές εταιρειών που αποκρατικοποιούνται.

4. Υπάρχει στην υπουργική απόφαση ειδική πρόβλεψη για την "…εκτίμηση του κινδύνου σε επενδύσεις στο χρηματιστήριο παραγώγων"

Η δεύτερη υπουργική απόφαση αφορά την επενδυτική συμπεριφορά των συμβούλων διαχείρισης . Συγκεκριμένα τίθενται 4 άξονες που είναι οι εξής

1. Ποιοι μπορεί να είναι οι σύμβουλοι διαχείρισης

2. Υποχρεώσεις και ευθύνες τους

3. Ρήτρα αθέτησης συμφωνηθέντων

4. Κριτήρια επιλογής συμβούλων διαχείρισης.

Που διαφωνεί σ΄ όλα αυτά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ; Πουθενά παρά μόνο στις συγκεκριμένες περιπτώσεις διαχειριστών που προτείνει ο Ν. Χριστοδουλάκης. Κατά τα άλλα κανένα πρόβλημα.

Δ) Η ενοχλητική τράπεζα της Ελλάδος

Τι αλλάζει με τις δύο αυτές υπουργικές αποφάσεις ; Για να μπορέσουμε να το καταλάβουμε πρέπει να δούμε το υφιστάμενο πλαίσιο. Πριν όμως ας δούμε τη διελκυστίνδα . Το σύνολο των αποθεματικών των ταμείων και των ΝΠΔΔ είναι περίπου 5 τρίς δρχ. Το μεγαλύτερο μέρος τους το διαχειρίζεται η τράπεζα της Ελλάδος (Τ. τ .Ε) άρα προφανώς το ποσό αυτό αποτελεί επίδικο αντικείμενο ανάμεσα στην Τ.τ.Ε και στις λοιπές εμπορικές τράπεζες. Γιατί όμως οι εμπορικές τράπεζες ενδιαφέρονται τόσο πολύ για την απελευθέρωση των διαδικασιών επένδυσης ; Η απάντηση είναι απλούστατη : Διότι προσδοκούν οφέλη από τις προμήθειες στις διαμεσολαβήσεις . Τα επιχειρήματα της Τ.τ.Ε είναι τα εξής:

• Τα αποθεματικά είναι ασφαλή

• Έχουν υψηλές αποδόσεις . ( Πράγματι σύμφωνα με το νόμο : Ν/2469/79 το "κοινό κεφάλαιο των ΝΠΔΔ και ασφαλιστικών φορέων" που διαχειρίζονταν η Τ.τ.Ε είχε αποδόσεις 6,478% για το πρώτο εξάμηνο του 01 που ήταν μεγαλύτερες των αποδόσεων των άλλων "θεσμικών επενδυτών"

Τα ταμεία με βάση νόμο του 99 μπορούν να διαχειρίζονται τα διαθέσιμα του με την εξής κατανομή :25% μετοχές -35% ομόλογα - 40% μερίδια μη μετοχικών αμοιβαίων .Μέχρι την 31-12-00 τα ταμεία μπορούσαν να διαθέσουν το 20% του συνόλου των διαθεσίμων τους με ποσοστά διάθεσης 12% μετοχές και 8% ακίνητα , άρα η ποσόστωση του 25% μετοχές - 35% ομόλογα -40% μερίδια μη μετοχικών αμοιβαίων είναι ποσόστωση του 12% των χρεογράφων. Απ' την άλλη μεριά υπάρχει και το άρθρο 40 του Ν 2676/90 που προβλέπει την αύξηση του 20% σε 23% από 1-1-01 . Το άρθρο ταυτό δεν είχε ενεργοποιηθεί και πολύ πρόσφατα ενεργοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Ν. Χριστοδουλάκη ο οποίος αφού το ενεργοποίησε συγχρόνως με το σχέδιο νόμου για την επιχειρηματικότητα ανατρέπει το νόμο 2676/90 στο εξής σημείο: Το 23% των διαθεσίμων μπορούν στο μέλλον να επενδύονται ελεύθερα. Αυτό σημαίνει ότι τα ταμεία ( Οι διοικήσεις των ταμείων) "αναζητούν στην αγορά διαχειριστές κεφαλαίων σε συνεργασία με τους οποίους αποφασίζουν για το είδος και το ύψος των επενδύσεων" (Ν. Χριστοδουλάκης) (παρατηρούμε απόλυτη ταύτιση με τις απόψεις του Χ. Πολυζωγόπουλου που αναφέραμε στην αρχή) θα αναρωτηθείτε δίκαια: μα καλά τα αποθεματικά, αυτό το 23%, ήταν σκλαβωμένα και δεν μπορούσαν να τα διαχειριστούν ελεύθερα τα Ταμεία; Η απάντηση είναι η εξής: Ήταν δεσμευμένα στην Τ. τ .Ε και χρειάζονταν ειδική έγκριση ανάλογα με την τοποθέτησή τους. Ενώ δηλαδή η απόφαση ανήκε στα Ταμεία την τελική έγκριση την έδινε η Τ. τ .Ε. Η διαδικασία αυτή θεωρήθηκε χρονοβόρα και αποφασίστηκε να ξεπεραστεί αφαιρώντας από την Τ. τ .Ε το προνόμιο να δίνει την τελική έγκριση.

Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα. Έστω πως κάποιο Ταμείο θέλει να αγοράσει μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων. (έχει δικαίωμα να πάρει οποιοδήποτε εκτός από μετοχικά αμοιβαία όπως είδαμε στην ποσόστωση). Πρέπει τότε να ακολουθήσει με τα μέχρι τώρα δεδομένα την παρακάτω διαδικασία

1. Λήψη απόφασης του Δ.Σ. για την αγορά και διαβίβαση του αιτήματος στο Ύπ. Οικονομικών για έγκριση.

2. Διαβίβαση της απόφασης στην Τ. τ .Ε.

3. Έγκριση από την Τ. τ .Ε.

4. Έγκριση από το Υπ. Εργασίας.

5. Αποδέσμευση των συγκεκριμένων κεφαλαίων από την Τ. τ .Ε και καταβολή του ποσού στην συγκεκριμένη Α.Ε.Δ.Α.Κ.

Η παραπάνω διαδικασία αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ασπίδα μια και υπεισέρχεται η έγκριση της Τ. τ .Ε. Θεωρείται όμως γραφειοκρατική, οπότε παρακάμπτεται η ενοχλητική Τ. τ .Ε. και την τελική απόφαση (σύμφωνα με τοσχέδιο νόμου για την επιχειρηματικότητα ) θα τον έχουν τα Ταμεία. Όπως είδαμε ο Χ. Πολυζωγόπουλος είναι στο ίδιο μήκος κύματος. Απαιτεί και αυτός "να χτυπηθεί η γραφειοκρατία" και να φύγει επιτέλους από τη μέση το "βδελυρό δημόσιο", ώστε "ελεύθερες" οι Διοικήσεις των Ταμείων να διαχειρίζονται τα αποθεματικά.

Υπάρχει λοιπόν όπως παρατηρούμε μετάθεση του κέντρου βάρους από την Τ. τ .Ε στις διοικήσεις των ταμείων. Τι ρόλο θα παίξει στο εξής η Τ. τ .Ε ; Ουσιαστικά κανένα. Εξηγούμε αμέσως. Στο σχέδιο νόμου για την επιχειρηματικότητα προβλέπεται να συγκροτηθεί επιτροπή ελέγχου αποτελούμενη από

1. Εκπροσώπους της Τ. τ .Ε

2. Εκπροσώπους της επιτροπής κεφαλαιαγοράς

3. Εκπροσώπους του Υπουργείου

4. Εκπροσώπους των μεγάλων Ταμείων

Τι θα κάνει αυτή η επιτροπή;

Η επιτροπή αυτή "Θα οριστικοποιήσει τους εποπτικού κανόνες θα θέσει δηλαδή ένα εποπτικό πλαίσιο που θα προβλέπει τη διασπορά του επενδυτικού κινδύνου και θα θέτει όρους φερεγγυότητας για την επιλογή των διαχειριστών". (Θωμόπουλος). Δηλαδή η επιτροπή θα επιλέγει τους διαχειριστικούς συμβούλους και θα παίζει ρόλο επιστάτη στη σχέση ασφαλιστικών φορέων με τους διαχειριστικούς συμβούλους. Τίποτε περισσότερο. Όσο για τη "διασπορά του επενδυτικού κινδύνου" απορούμε πως λέγεται κάτι τέτοιο σε μια περίοδο που ο Γ.Δ. του Χ.Α.Α. είναι στις 2.200 μονάδες και ο F.T.S.E. 20 έχει καταρρεύσει.

Όπου γάμος και χαρά
Η Alpha Bank

Η μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα δεν μένει βέβαια ανενεργή αλλά καταθέτει έκθεση με πλήθος προτάσεων "για τη διαχείριση των αποθεματικών των ασφ. Ταμείων" . Στην Έκθεση αυτή εκφράζεται η "αγωνία" της τράπεζας γιατί επιτέλους "… έχει καθυστερήσει η λειτουργία των νέων θεσμών ΑΕΔΑΚ για τη διαχείριση των αποθεματικών…." . Ας παρακολουθήσουμε τη σκέψη της "Alpha Bank" : "…ωστόσο μετά το 98 και ιδιαίτερα μετά το 01 με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ η κατάσταση όσον αφορά τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων των ταμείων αλλάζει ριζικά . Ήδη οι τοποθετήσεις σε τίτλους του ΕΔ και σε τραπεζικές καταθέσεις και Repos έχουν χαμηλές αποδόσεις . Στη νέα πραγματικότητα η επίτευξη υψηλότερων αποδόσεων συνδυάζεται με την ανάγκη διαφοροποιημένων χαρτοφυλακίων με μακροχρόνιες επενδυτικές τοποθετήσεις και με διαφορετικά επίπεδα αποδεκτού κινδύνου" . και αλλού "… Η ανάγκη πραγματοποίησης τοποθετήσεων στις αγορές ομολόγων και μετοχών απαιτεί την ύπαρξη της κατάλληλης οργανωτικής δομής και εξειδικευμένων στελεχών ή και συμβούλων για ενεργό διαχείριση του χαρτοφυλακίου των χρεογράφων των ταμείων , με στόχο την επίτευξη ικανοποιητικών αποδόσεων με αποδεκτά επίπεδα κινδύνου" . (Ο προσεκτικός αναγνώστης διαπιστώνει με άνεση ότι τόσον ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όσον και οι εκπρόσωποι των τραπεζών εκφράζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.) Αλλού πάλι λεει η "Alpha Bank" "…Η διαδικασία της λήψης οποιαδήποτε επενδυτικής απόφασης είχε χαρακτηριστεί υπερβολικά χρονοβόρα και πολλές φορές οδηγούσε σε μη υλοποίηση της επενδυτικής απόφασης αφού , όταν τελικά εδίδετο η έγκριση , οι συνθήκες στην αγορά είχαν αλλάξει" Εδώ έχουμε πάλι πλήρη ταύτιση τραπεζιτών , Χ Πολυζωγοπουλου και Ν Χριστοδουλάκη. Εμπόδιο η καίτοι κουτσουρεμένη , πάντα ενοχλητική Τ.τ.Ε.

Το 23% των αποθεματικών που σύμφωνα με το νόμο , όπως είδαμε , μπορεί να τοποθετείται στην κεφαλαιαγορά τους φαίνεται μικρό . Έτσι "…..Το 23% επί του ενεργητικού που διατίθεται για αυτόνομη διαχείριση εξακολουθεί να θεωρείται χαμηλό . Το γεγονός ότι μόνο το 60% αυτού επιτρέπεται να διατεθεί για αυτόνομη τοποθέτηση σε κινητές αξίες και πάλι συνεπάγεται πολύ χαμηλή συμμετοχή στις αγορές ομολόγων και μετοχών με βάση τα ισχύοντα στις ανεπτυγμένες χώρες."

Ας κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις :

• Την "Alpha Bank" δεν την καλύπτουν τα ομόλογα και οι τοποθετήσεις σε ρέπος . Τα θεωρεί ξεπερασμένα διότι έχουν λεει χαμηλές αποδόσεις . Άρα ; Άρα πρέπει να πάμε σε ποιο ριψοκίνδυνες τοποθετήσεις με " υψηλότερες αποδόσεις " και "αποδεκτό επίπεδο κινδύνου" . Είναι συνεπώς προφανές ότι όταν η "Alpha Bank" μιλάει για συμμετοχή σε αμοιβαία μιλάει για μετοχικά και αποκλείει τα ομολογιακά που έχουν "χαμηλές αποδόσεις" άρα τελικώς μιλάει για μετοχές και προφανώς για παράγωγα .

• Παρατηρούμε πόσο ενοχλητική είναι για το τραπεζικό κεφάλαιο έστω και αυτή η ελάχιστη συμμετοχή του δημοσίου με τη μορφή βέβαια της Τράπεζας της Ελλάδος .

Η διάψευση της Alpha trust ΑΕΠΕΥ

Η ανωτέρω εταιρία διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων της ίδιας της "Alpha Bank" υποσκάπτει την έκθεση της τράπεζας σχετικά με το θέμα των αποδόσεων των αμοιβαίων κεφαλαίων διεθνώς . Έτσι "…Το συνολικό ενεργητικό των αμοιβαίων κεφαλαίων διαμορφώθηκε τέλος του έτους (01) σε 26,79 δις Ευρώ από 30,88 δις Ευρώ που ήταν στο τέλος του προηγούμενου έτους καταγράφοντας απώλεια 4 δις Ευρώ η 13,25%" (Alpha trust ΑΕΠΕΥ)

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΜΟΙΒΑΙΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ Alpha trust ΑΕΠΕΥ.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΜΟΙΒΑΙΩΝ         ΜΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗ 01

1 Διαχείρισης διαθεσίμων
διεθνές +5,67%
εξωτερικού +2,87%
εσωτερικού +3,70%
2 Μετοχικό
Διεθνές -18,47%
Εξωτερικού -15,64%
Εσωτερικού -23,97%
3 Μεικτό
διεθνές -6,46%
εξωτερικού -10,87%
εσωτερικού -11,78%
4 Ομολογιακό
διεθνές +5,22%
εξωτερικού +4,85%
εσωτερικού +4,11%
(πηγή Alpha trust ΑΕΠΕΥ)

Όπως είδαμε τα μετοχικά και μικτά αμοιβαία στα οποία καλεί η έκθεση της "Alpha Bank" τα ταμεία να επενδύσουν τα αποθεματικά τους σημείωσαν τεράστιες απώλειες . Τα άλλα (Διαχείρισης διαθεσίμων = έντοκες καταθέσεις + ρέπος καθώς και ομολογιακά = αγορά ομολόγων δημοσίων ) που συστήνει να μην ακολουθηθούν και που ακολούθησε η βδελυρή Τ.τ.Ε έχουν τουλάχιστον κάποιες θετικές αποδόσεις . Συνολικά βέβαια τα αμοιβαία παρουσιάζουν αρνητικότατη πορεία.

Για την απόδοση των μετοχών και την καταβαράθρωση όλων των χρηματιστηριακών δεικτών διεθνώς , ξεκινώντας από τον FTSE 20 στον οποίο αναφέρεται ο κ. Χριστοδουλάκης, δεν μιλάμε, αν και διαθέτουμε πλήθος στοιχείων. Ας μην ξύνουμε πληγές και στεναχωρούμε κάποιους "εγκλωβισμένους" φίλους μας.

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ - ΖΕΦΥΡΙΟΥ - ΦΥΛΗΣ .

Επιστροφή

Περιεχόμενα